• พรหมชาลสูตร ตอนที่ ๒ พระผู้มีพระภาคตรัสแจกแจงทิฏฐิทั้ง๖๒ ไว้ดังนี้ว่า มีสมณพราหมณ์บางพวกประกาศวาทะแสดงลัทธิโดยปรารภขันธ์ส่วนอดีตซึ่งเรียกว่าปุพพันตกัปปิกวาทะ มี ๑๘ ลัทธิ และปรารภขันธ์ส่วนอนาคตและปัจจุบันซึ่งเรียกว่าอปรันตกัปปิกวาทะอีก ๔๔ ลัทธิ

ในตอนนี้ เป็นความเห็นที่กำหนดขันธ์ส่วนอนาคต และ ได้ทรงตรัสสรุปท้ายพระสูตรว่า พระองค์ทรงรู้แจ้งมูลเหตุแห่งทิฏฐิหล่านี้ และทรงรู้ด้วยว่าผู้ที่ยึดถือทิฏฐิเหล่านี้มีคติและภพเบื้องหน้าเป็นอย่างไร พระองค์จึงไม่ทรงยึดมั่นถือมั่น เมื่อไม่ทรงยึดมั่นถือมั่น จึงทรงรู้แจ้งความเกิด ความดับ คุณ โทษแห่งเวทนา และอุบายวิธีที่ทำให้สลัดเวทนาออกไปได้ พระองค์จึงทรงหลุดพ้น


Tstamp

[02:16] เห็นว่าอัตตาและโลกเที่ยงเป็นบางอย่าง
[20:18] อันตานันติกวาทะ ๔ เห็นว่าโลกมีที่สุด โลกไม่มีที่สุด | สรุปอันตานันติกวาทะ
[30:40] อมราวิกเขปวาทะ ความเห็นหลบเลี่ยง ไม่แน่นอน | สรุปอมราวิกเขปวาทะ
[43:02] อธิจจสมุปปันนวาทะ  เห็นว่าอัตตาและโลกเกิดขึ้นเองไม่มีเหตุปัจจัย | สรุปอธิจจสมุปปันนวาทะ
[47:32] สรุปปุพพันตกัปปิกวาทะ ๑๘
[49:37] อปรันตกัปปิกวาทะ ความเห็นกำหนดขันธ์ส่วนอนาคต
[50:40] สัญญีวาทะ ๑๖ เห็นว่าอัตตาหลังจากตายแล้วมีสัญญา | สรุปสัญญีวาทะ ๑๖