1X
อวิชชา (ความไม่รู้) เป็นปัญหาหลักและเป็นต้นตอของ เหตุแห่งทุกข์ (สมุทัย) ร่วมกับตัณหา กิเลส และอุปทาน โดยเฉพาะการ ไม่รู้แจ้งในอริยสัจ 4 และปฏิจจสมุปบาท อวิชชาปรากฏขึ้นตามปัจจัย และมีอาหารคือนิวรณ์ 5 (วิจิกิจฉา, ง่วงซึม, ฟุ้งซ่าน, โกรธ, พอใจ) ซึ่งเกิดจากการขาดสติและไม่สำรวมอินทรีย์ ทำให้หลงเข้าใจผิดว่าความทุกข์เป็นความสุข ต้องทำให้ วิชชา (ความรู้) เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ด้วยการปฏิบัติ สมถะและวิปัสสนา สมถะ คือการทำสมาธิเพื่อให้จิตมีกำลัง ส่วน วิปัสสนา คือการใช้กำลังจิตนั้นพิจารณาเห็นสิ่งทั้งหลาย ตามความเป็นจริง ว่า ไม่เที่ยง เมื่อทำสมถะและวิปัสสนาอย่างต่อเนื่อง วิชชาเกิด อวิชชาค่อยๆดับลง เห็นทางออกจากวัฏสงสาร เกิดสัมมาทิฏฐิ มีความเพียร มีสติ และองค์มรรคแปดประการ ทำให้ปัญญาเจริญขึ้น นำไปสู่การ ดับเย็นแห่งทุกข์ คือ นิพพาน ในที่สุด
Timestamp
[01:36] อวิชชาอยู่ในสมุทัย ธรรมชาติของอวิชชา
[05:03] คุณสมบัติของอวิชชา อวิชชายิ่งปิดยิ่งเจริญ
[10:17] อวิชชาทำให้ไม่เข้าใจภาพรวมทั้งหมด เพลินไป
[13:55] อวิชชาทำให้เราไม่รู้ตัวว่าโดนเผาด้วยกิเลส
[20:00] เข้าใจผิดว่าสุขคือสุข จริงๆสุขคือทุกข์น้อย
[29:46] อาหารของอวิชชาคือนิวรณ์ห้า
[31:55] นิวรณ์เกิดจากการไม่สำรวมอินทรีย์ ไม่มีสติสัมปชัญญะ
[46:40] องค์ประกอบที่ทำวิชชาให้เกิดคือสมถะและวิปัสสนา
[54:51] การคว่ำลงของอวิชชา