หมวดข้อธรรม 8 ประการ พระสูตรที่ 4 – 5 ในภูมิจาลวรรค หมวดว่าด้วยเหตุที่ทำให้แผ่นดินไหวครั้งใหญ่

ข้อที่ #64_คยาสีสสูตร ว่าด้วยพระธรรมเทศนาที่คยาสีสะ ณ ตำบลคยาสีสะ เขตเมืองคยา พระพุทธเจ้าได้ตรัสกับภิกษุทั้งหลาย เมื่อครั้งที่พระองค์ยังไม่ได้ตรัสรู้ยังเป็นพระโพธิสัตว์อยู่ พระองค์ทรงปฏิบัติ อธิเทวญาณทัสสนะ คือ ความรู้ความเห็น (ตาทิพย์) เกี่ยวกับเทวดาอันยิ่ง เป็นการปฏิบัติเพื่อพัฒนาญาณทัศนะการหยั่งรู้เกี่ยวกับเทวดาในขั้นสูง เป็นหนึ่งในญาณที่เกิดจากการเจริญสมาธิและปัญญา ทำให้ผู้ปฏิบัติสามารถเห็นแจ้งหรือรู้ถึงเรื่องราวความเป็นไปของเทวดาได้ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของญาณทัสสนะที่ละเอียดและบริสุทธิ์ยิ่งขึ้น โดยมีลำดับดังนี้

  1. เห็นแสงสว่าง และรูป (เทวดา)
  2. เห็นแสงสว่าง เห็นรูป และพูดคุยตอบโต้กันได้
  3. เห็นแสงสว่าง… ฯ และรู้ว่ามาจากเทพนิกายไหน
  4. เห็นแสงสว่าง…. ฯ และรู้ว่าหลังจากจุติแล้วจะไปเกิดที่ไหน
  5. เห็นแสงสว่าง….. ฯ และรู้ว่าไปเกิดที่ไหน ด้วยวิบาก (คือ ผลของกรรม) อะไร
  6. เห็นแสงสว่าง…… ฯ และรู้ว่ามีความเป็นอยู่ปกติ สุข ทุกข์อย่างไร
  7. เห็นแสงสว่าง……. ฯ และรู้ว่ามีอายุเท่าไหร่
  8. เห็นแสงสว่าง…….. ฯ และรู้ว่าในอดีตเคยอยู่ร่วมกันหรือไม่


ข้อที่ #65_อภิภายตนสูตร ว่าด้วยอภิภายตนะ “อภิภายตนะ” หมายถึง ญาณหรือฌานที่เป็นเหตุครอบงำนิวรณ์ 5 (สมาธิเพื่อกำจัดนิวรณ์5)

1 – 2. บุคคลหนึ่งมีรูปสัญญาภายใน (รูปฌาน) เห็นรูปภายนอก (เทวดา) ขนาดเล็ก / ขนาดใหญ่
3 – 4. บุคคลหนึ่งมีอรูปสัญญาภายใน (อรูปฌาน)เห็นรูปภายนอกขนาดเล็ก / ขนาดใหญ่
5 – 8. บุคคลหนึ่งมีอรูปสัญญาภายใน (อรูปฌาน) เห็นรูปภายนอก (เทวดาชั้นพรหม) มีสีเขียว / สีเหลือง / สีแดง / สีขาว

พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ [ฉบับมหาจุฬาฯ] อังคุตตรนิกาย ภูมิจาลวรรค


Tstamp

[05:50] คยาสีสสูตร ว่าด้วยพระธรรมเทศนาที่คยาสีสะ
[35:34] เหตุแห่ความวิปลาส
[43:50] ฝึกกำลังสติแก้ความวิปลาส
[47:10] สมาธิภาวนาเพื่อญาณทัสสนะ
[49:28] สมาธิภาวนา 4 แบบ
[50:40] อภิภายตนสูตร ว่าด้วยอภิภายตนะ