พระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในตระกูลพราหมณ์ เมื่อบิดามารดาตายไปจึงออกบวชเป็นฤาษี เที่ยวภิกขาจารไปยังประตูเรือนของนายหัตถาจารย์ นายหัตถาจารย์นั้นเลื่อมใสจึงถวายอาหารและปรนนิบัติอยู่เป็นนิตย์ ในเวลานั้นคนหาฟืน นำฟืนมา จากป่าไม่สามารถจะมาทันประตูเมืองได้ตามเวลา จึงนอน ณ ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง ที่ศาลเจ้ามีไก่จำนวนมาก ไก่ตัวที่นอนอยู่เหนือไก่ตัวอื่นได้ถ่ายคูถรดตามตัวของไก่ซึ่งนอนอยู่เบื้องล่าง ไก่ทั้งสองตัวต่างโมโหและทะเลาะกัน จึงอวดอ้างอานุภาพของตนว่าบุคคลผู้กินเนื้อตนจะได้เป็นพระราชา ชายหาฟืนได้ฟังคำของไก่ทั้งสองจึงคิดอยากจะเป็นพระราชา หากแต่ผู้ไม่มีบุญแม้ขวนขวายรวบรวมทรัพย์ใดไว้เป็นอันมาก ทรัพย์นั้นก็ไปอยู่แทบบาทมูลของคนผู้มีบุญ เช่นนายหัตถาจารย์ เท่านั้น #สิริชาดก #ชราวรรค:บุตรเศรษฐีมีทรัพย์มาก