ในอดีตมีหมู่บ้านช่างไม้ซึ่งมีผู้คนอาศัยอยู่พันครอบครัว พวกเขาพากันไปกู้เงินเพื่อลงทุนทำการค้าแต่ไม่สำเร็จ ทำให้เป็นหนี้มหาศาล ถูกเจ้าหนี้เร่งรัดหนักจึงคิดกันว่าจะพากันไปอยู่ที่อื่น เมื่อตกกลางคืนพากันมารับลูกเมียขึ้นเรือแล้วรีบแล่นสู่มหาสมุทร จนพากันมาถึงเกาะแห่งหนึ่ง บนเกาะนั้นอุดมไปด้วยผลไม้ต่างๆ และมีชายคนหนึ่งอาศัยอยู่ เขาได้เล่าเรื่องทั้งหมดแก่เหล่าช่างไม้ฟัง และบอกว่าภัยอย่างอื่นน่ะไม่มีในเกาะนี้ แต่ว่าเกาะนี้มีเทวดาครอบครอง หากเหล่าเทวดาเห็นอุจจาระ และปัสสาวะของพวกท่านจักพึงโกรธได้ เมื่อจะถ่ายอุจจาระปัสสาวะพึงขุดทรายแล้วก็กลบเสีย ภัยในเกาะนี้มีเพียงเท่านี้อย่างอื่นไม่มี ในวันหนึ่งเหล่าเทวดาโกรธช่างไม้ ได้บันดาลให้คลื่นซัดมาสู่เกาะ มีเหล่าช่างไม้ที่รอดชีวิต และเหล่าช่างไม้ที่ถึงซึ่งความพินาศ เหตุเพราะช่างไม้ผู้ฉลาดได้ทำกิจที่ควรทำก่อน

#วรุณชาดก

อ่าน “อรรถกถา เอกกนิบาตชาดก วรุณวรรค๑. วรุณชาดก ว่าด้วยการทำไม่ถูกขั้นตอน”

#สมุททวาณิชชาดก

อ่าน “อรรถกถา สมุททวาณิชชาดกว่าด้วย พ่อค้าทางสมุทร”

#มูสิกชาดก

อ่าน “อรรถกถา มูสิกชาดกว่าด้วย ผู้เอาธรรมบังหน้า”

#ถุสชาดก

อ่าน “อรรถกถา ถุสชาดกว่าด้วย รู้จักแกลบหรือข้าวสารในที่มืด”


Timeline
[00:30] นิทานพรรณนา “งานสำเร็จ ด้วยการไม่คั่งค้าง”
[04:11] วรุณชาดก ว่าด้วยการทำไม่ถูกขั้นตอน
[18:55] สมุททวาณิชชาดก ว่าด้วยพ่อค้าทางสมุทร
[50:10] มูสิกชาดก ว่าด้วยควรเรียนทุกอย่างแต่ไม่ควรใช้ทุกอย่าง
[52:33] ถุสชาดก ว่าด้วยรู้จักแกลบหรือข้าวสารในที่มืด