พ่อค้าชาวเมืองพาราณสีคนหนึ่งบรรทุกสินค้านานาชนิดไปขายยังต่างเมืองเป็นประจำ วันหนึ่งพ่อค้าผู้นี้ต้องนำกองขบวนสินค้าข้ามทะเลทรายเพื่อนำสินค้าไปขาย ในการเดินทางครั้งนี้ต้องเดินทางผ่านผืนทรายอันร้อนจัด จึงต้องหยุดพักในเวลากลางวัน และออกเดินทางในเวลากลางคืน เขาจึงหยุดให้คนและโคได้พักผ่อนเช่นนี้เสมอๆ เมื่อเดินทางใกล้จะพ้นเขตทะเลทราย ทุกคนต่างชะล่าใจจึงดื่มน้ำ และกินอาหารจนหมดเกลี้ยง พ่อค้าผู้เป็นหัวหน้ากองจึงต้องออกสำรวจหาแหล่งน้ำกลางทะเลทราย ด้วยความดีใจที่พบแหล่งน้ำต่างระดมพลังกันขุดหาน้ำที่อยู่ใต้ผืนทรายนี้ ยิ่งออกแรงขุดมากยิ่งท้อแท้ เหตุเพราะลงแรงไปกลับเจอแต่แผ่นหินปกคลุม

#มณิโจรชาดก

อ่าน “อรรถกถา มณิโจรชาดกว่าด้วย พระเจ้าอธรรมิกราช”

#เสรีววาณิชชาดก

อ่าน “อรรถกถา เสรีววาณิชชาดกว่าด้วย เสรีววาณิช”

#วัณณุปถชาดก

อ่าน “อรรถกถา วัณณุปถชาดกว่าด้วย ผู้ไม่เกียจคร้าน”

Timeline
[00:50] นิทานพรรณนา “คว้าโอกาสด้วยความเพียร”
[05:05] มณิโจรชาดก ว่าด้วยพระเจ้าอธรรมิกราช
[26:32] เสรีววาณิชชาดก ว่าด้วยเสรีววาณิช
[45:17] วัณณุปถชาดก ว่าด้วยผู้ไม่เกียจคร้าน