พระโพธิสัตว์เกิดเป็นเศรษฐีผู้มีสมบัติมาก อาศัยอยู่ในเมืองพาราณสี เขามีโคอยู่ฝูงหนึ่ง ถึงฤดูทำนาได้มอบให้คนเลี้ยงโค ต้อนฝูงโคไปตั้งคอกอยู่ในป่า และให้นำน้ำนมโคมามอบให้ตนตามเวลา ไม่ไกลจากคอกโคนั้น มีราชสีห์อาศัยอยู่ ด้วยความกลัวราชสีห์ ฝูงโคจึงซูบผอมและน้ำนมก็ไม่เข้มข้นเหมือนเดิม เพราะเจ้าราชสีห์มันติดพันแม่โคตัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในฝูง ท่านเศรษฐีจึงให้จับแม่โคทายาพิษที่ขนของมันแล้วค่อยปล่อยไป เจ้าราชสีห์เห็นแม่โค ด้วยความคิดถึงก็เลียตามตัวแม่โคและได้ถึงความสิ้นชีวิตจากยาพิษในที่สุด เหตุเพราะความสิเนหาที่เกิดขึ้นในจิตใจของตน

#วิสสาสโภชนชาดก

อ่าน “อรรถกถา วิสสาสโภชนชาดกว่าด้วย การไว้วางใจ”

#สันถวชาดก

อ่าน “อรรถกถา สันถวชาดกว่าด้วย ความสนิทสนม”

#นังคุฏฐชาดก

อ่าน “อรรถกถา นังคุฏฐชาดกว่าด้วย บูชาไฟด้วยหางวัว”

#คุมพิยชาดก

อ่าน “อรรถกถา คุมพิยชาดกว่าด้วย เปรียบวัตถุกามเหมือนยาพิษ”

#อสาตรูปชาดก

อ่าน “อรรถกถา อสาตรูปชาดกว่าด้วย สิ่งที่ครอบงำคนประมาท”

Timeline
[01:07] นิทานพรรณนา “ทุกข์ข่มผู้ประมาทไว้ ด้วยอำนาจของความสุข”
[03:35] วิสสาสโภชนชาดก ว่าด้วยการไว้วางใจ
[16:57] สันถวชาดก ว่าด้วยความสนิทสนม
[30:43] นังคุฏฐชาดก ว่าด้วยบูชาไฟด้วยหางวัว
[39:55] คุมพิยชาดก ว่าด้วยเปรียบวัตถุกามเหมือนยาพิษ
[48:44] อสาตรูปชาดก ว่าด้วยสิ่งที่ครอบงำคนประมาท