สมัยที่พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ภิกษุชื่อว่าสาติมีทิฏฐิชั่วว่า “เรารู้ทั่วถึงธรรมตามที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงว่าวิญญาณนี้ท่องเที่ยวไป แล่นไป” แม้เพื่อนภิกษุอื่นจะกล่าวตักเตือน ว่าพระผู้มีพระภาคไม่ได้ตรัสเช่นนั้น ก็ไม่เชื่อฟัง ความทราบถึงพระผู้มีพระภาค จึงตรัสสั่งให้เรียกตัวภิกษุชื่อสาติมาสอบถาม และชี้ให้เห็นว่าเป็นการกล่าวตู่พระองค์ เพราะพระองค์ตรัสอยู่โดยปริยายเป็นเอนกว่า วิญญาณเกิดขึ้นเพราะอาศัยปัจจัย เว้นจากปัจจัย ความเกิดขึ้นแห่งวิญญาณย่อมไม่มี ภิกษุชื่อสาติก็นั่งก้มหน้าเก้อเขิน ถอนใจและได้ทรงตรัสถามความเข้าใจแก่เหล่าภิกษุ และแสดงธรรมในเรื่องต่างๆ ได้แก่ เหตุเกิดแห่งวิญญาณ เหตุเกิดแห่งขันธ์ 5 ปฏิจจสมุปบาท (กระบวนการเกิด และกระบวนการดับ) พระธรรมคุณ พระพุทธคุณ สิกขาและสาชีพของภิกษุ การทำจิตให้บริสุทธิ์และความดับแห่งกองทุกข์ เป็นต้น