1X
นกหัวขวานตัวนึง เข้าไปในปากของพระยาราชสีห์ แล้วมันก็จิกและจิก ที่ในปากของพระยาราชสีห์ตัวนั้น การรู้คุณและตอบแทนคุณ เป็นคุณธรรมพื้นฐานของคนดี ผู้ไม่รู้อุปการะคุณที่ผู้อื่นได้กระทำแล้ว ผู้ที่ไม่ตอบแทนอุปการะคุณที่ผู้อื่นทำให้แล้ว ความกตัญญูย่อมไม่มีในบุคคลผู้นั้น ดั่งนกหัวขวาน ผู้เปี่ยมด้วยความกรุณาสงสารราชสีห์จึงรับคำช่วยเหลือ “ความกตัญญูไม่มีในผู้ใด การคบหาผู้นั้น ก็ไร้ประโยชน์”
#พาเวรุชาดก
อ่าน “อรรถกถา พาเวรุชาดกว่าด้วย พวกเดียรถีย์เสื่อมลาภสักการะ”
#ชัมพุขาทกชาดก
อ่าน “อรรถกถา ชัมพุขาทกชาดกว่าด้วย การสรรเสริญกันและกัน”
#ชวสกุณชาดก
อ่าน “อรรถกถา ชวสกุณชาดกว่าด้วย ผู้ไม่มีกตัญญูไม่ควรคบ”
#มหาสุวราชชาดก
อ่าน “อรรถกถา มหาสุวราชชาดกว่าด้วย สหายย่อมไม่ละทิ้งสหาย”
#สกุณชาดก
อ่าน “อรรถกถา สกุณชาดกว่าด้วย ที่พึ่งให้โทษ”
#สุกชาดก
อ่าน “อรรถกถา สุกชาดกว่าด้วย โทษของการไม่รู้ประมาณ”
Timeline
[00:20] นิทานพรรณนา “ผู้ไม่มีกตัญญู ไม่ควรคบ”
[02:12] พาเวรุชาดก ว่าด้วยพวกเดียรถีย์เสื่อมลาภสักการะ
[11:53] ชัมพุขาทกชาดก ว่าด้วยการสรรเสริญกันและกัน
[17:45] ชวสกุณชาดก ว่าด้วยผู้ไม่มีกตัญญูไม่ควรคบ
[26:28] มหาสุวราชชาดก ว่าด้วยสหายย่อมไม่ละทิ้งสหาย
[40:59] สกุณชาดก ว่าด้วยที่พึ่งให้โทษ
[48:31] สุกชาดก ว่าด้วยโทษของการไม่รู้ประมาณ