พระราชาผู้พรั่งพร้อมไปด้วยราชบริวารได้เสด็จเลียบพระนคร เมื่อได้ทอดพระเนตรเห็นฤๅษีก็ทรงจำได้ จึงทรงพระดำริว่า “ฤๅษีตนนี้คงปรารถนาจะเข้ามาอยู่กับเรา เราจะตัดศีรษะเสียก่อนเพื่อไม่ให้ประกาศคุณที่ทำแก่เราให้ผู้คนได้ล่วงรู้” ครั้นทรงพระดำริอย่างนี้แล้ว จึงตรัสสั่งแก่เหล่าทหารเพื่อให้ไปจับฤๅษีนั้น โดยมัดมือไพล่หลังโบยในที่ ๔ แห่ง คือ ข้างหน้า ข้างหลัง ข้างซ้าย ข้างขวา แล้วนำไปตัดศีรษะเสีย เหล่าทหารต่างไปจับฤๅษีตนนั้นแล้วมัดโบยตีและนำไปสู่ตะแลงแกง เมื่อฤๅษีได้ถูกพระราชอาญาเช่นนั้น จึงได้กล่าวถ้อยคำ ดังนี้ “บางคนในโลกนี้กล่าวไว้ว่า ยกเอาท่อนไม้ขึ้นจากน้ำยังดีกว่ายกคนบางคนขึ้นจากน้ำ” ฤาษีตนนั้นได้กล่าววาจาเช่นนี้เรื่อยไป   

#ทสัณณกชาดก #สัจจังกิรชาดก

อ่าน “อรรถกถา ทสัณณกชาดกที่ ๖ ว่าด้วย ให้แล้วไม่เดือดร้อนภายหลังทำได้ยาก”

อ่าน “อรรถกถา สัจจังกิรชาดกว่าด้วย ไม้ลอยน้ำดีกว่าคนอกตัญญู”


Timeline
[0:30] นิทานพรรณนา “สิ่งที่ทำได้ยาก”
[01:54] ทสัณณกชาดก ว่าด้วยให้แล้วไม่เดือดร้อนภายหลังทำได้ยาก
[17:58] ให้แล้วไม่เดือดร้อนภายหลังทำได้ยาก
[38:32] สัจจังกิรชาดก ว่าด้วยไม้ลอยน้ำดีกว่าคนอกตัญญู
[54:27] ท่อนไม้ลอยน้ำ ประเสริฐกว่าคนอกตัญญู
[58:38] ข้อคิดที่ได้