พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูลพราหมณ์ หลังจากเรียนจบศิลปวิทยาได้ออกบวชเป็นฤาษีบำเพ็ญเพียรอยู่ในป่า วันหนึ่งได้สัญจรไปที่ชายแดนหมู่บ้านหนึ่ง ชาวบ้านได้สร้างอาศรมถวายจึงได้อาศัยอยู่ที่นั้นเรื่อยมา ในหมู่บ้านมีนายพรานนกคนหนึ่ง เลี้ยงนกกระทาไว้เพื่อเป็นนกต่อ ทุกวันเขาจะพานกกระทาเข้าไปในป่าอาศัยเสียงร้อง เพื่อจับเหล่านกกระทาซึ่งพากันมาเพราะเสียงของนกกระทาต่อตัวนั้น นกกระทาจึงคิดว่าได้ทำให้นกตัวอื่นตายไปเป็นจำนวนมาก เป็นบาปกรรมของตน หากแต่เจ้านกนั้นไม่ได้มีเจตนากระทำเช่นนั้น พระโพธิสัตว์จึงกล่าวแก่นกกระทาว่า บาปกรรมย่อมไม่แปดเปื้อนผู้มีใจบริสุทธิ์ ผู้ไม่ขวนขวายกระทำบาปกรรม เหตุเพราะสำคัญที่ตั้งเจตนา #ติตติรชาดก