พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นอาจารย์ทิศาปาโมกข์ มีเหล่าลูกศิษย์ 500 คน เล่าเรียนศิลปะอยู่ในเมืองตักกสิลา แคว้นคันธาระ วันหนึ่งเหล่าลูกศิษย์พากันเข้าป่าไปหาฟืน แต่มีมานพผู้เกียจคร้านอยู่คนหนึ่ง เขาถือโอกาสที่เพื่อนๆ เข้าป่าหักฟืนไปหลับอยู่ใต้ต้นไม้ เมื่อเพื่อนๆ มัดฟืนแล้ว ก็ต่างหาบฟืนเดินผ่านไป และใช้เท้าเตะปลุกเขาเพื่อให้ตื่น เมื่อตื่นขึ้นด้วยความรีบร้อน เขาจึงปีนขึ้นต้นกุ่มเหนี่ยวกิ่งตรงหน้า ได้กิ่งไม้สดกิ่งหนึ่งก็เหนี่ยวลงมาหักเพราะนึกว่าเป็นกิ่งไม้แห้ง กิ่งไม้นั้นก็ดีดตาข้างหนึ่งของเขา เหตุเพราะความรีบร้อนในกิจที่ควรกระทำก่อนกลับทำภายหลัง จนนำโทษมาสู่ตน

#วรุณชาดก #คชกุมภชาดก #ปูฏทูสกชาดก #มหิสชาดก #รถลัฏฐิชาดก #อสังกิยชาดก

อ่าน “อรรถกถา วรุณชาดกที่ ๑ ว่าด้วย การทำไม่ถูกขั้นตอน”

อ่าน “อรรถกถา คชกุมภชาดกว่าด้วย ช้าๆ จะได้พร้าสองเล่มงาม”

อ่าน “อรรถกถา ปูฏทูสกชาดกว่าด้วย ผู้ชอบทำลาย”

อ่าน “อรรถกถา มหิสชาดกว่าด้วย ลิงกับควาย”

อ่าน “อรรถกถา รถลัฏฐิชาดกว่าด้วย ใคร่ครวญก่อนแล้วทำ”

อ่าน “อสังกิยชาดก ว่าด้วยเมตตากรุณาทำให้ปลอดภัย”


Timeline
[00:49] นิทานพรรณนา “ทุกขั้นทุกตอน ไตร่ตรองใคร่ครวญด้วยสติ”
[03:14] วรุณชาดก ว่าด้วยการทำไม่ถูกขั้นตอน
[05:22] คชกุมภชาดก ว่าด้วยช้าๆ จะได้พร้าสองเล่มงาม
[15:18] ปูฏทูสกชาดก ว่าด้วยผู้ชอบทำลาย
[20:08] มหิสชาดก ว่าด้วยลิงกับควาย
[30:59] รถลัฏฐิชาดก ว่าด้วยใคร่ครวญก่อนแล้วทำ
[42:40] อสังกิยชาดก ว่าด้วยเมตตากรุณาทำให้ปลอดภัย