“สมถะ…เมื่ออบรมแล้ว จิตจะเจริญ จิตเมื่อเจริญแล้ว จะละราคะได้

วิปัสสนา…เมื่ออบรมแล้ว ปัญญาจะเจริญ ปัญญาเมื่อเจริญแล้ว จะละอวิชชาได้”

เพราะเกินกำลังของสติ ‘ความฟุ้งซ่านความง่วงซึม’ ถ้ามีสติเห็นแล้ว อย่ากังวลอย่าบังคับจิต แต่เห็นเป็นเครื่องหมายแล้วใช้ ‘สมถะวิปัสสนา’ ทำจิตให้สงบเป็นอารมณ์อันเดียว เห็นตามความเป็นจริงในความเป็นของไม่เที่ยงเป็นอนัตตาของสิ่งต่างๆ ที่มากระทบ จะปรับสมดุลมาตรงกลางได้ วางได้ สามารถละอาสวะที่เป็นรากเหง้าของอวิชชาได้


Timeline

[01:33] จิตตวิเวก “ธรรมะที่เป็นส่วนแห่งวิชชา”
[01:57] เจริญอานาปานสติและเมตตาภาวนา
[07:18] พิจารณาตามหลักสติปัฏฐาน
[12:39] ปัญหาของนักปฏิบัติ
[16:11] เครื่องมือชั้นยอดคือ สมถะและวิปัสสนา
[19:37] ปัญญาละอวิชชาได้
[29:28] ดูให้เป็นเครื่องหมายว่าต้องปรับสมถะ วิปัสสนา
[53:30] บทสรุป