มีฬาตัวหนึ่งเที่ยวเดินไปเดินมาอยู่ที่ริมคูในเมืองมิถิลา เด็กน้อยต่างช่วยกันผูกฬาตัวนั้นที่ปาก เพื่อไม่ให้มันร้องแล้วห่อด้วยเสื่อลำแพนป้องกันไม่ให้ใครเห็น เด็กน้อยกลุ่มนั้นก็พากันแบกเจ้าฬาไปทูลถวายแด่พระราชา เหตุจากพระราชาต้องการม้าอัสดร หากแต่ฬานั้นประเสริฐกว่าม้าอัสดร

ปัญญาเป็นแสงสว่างอันประเสริฐ แม้แสงอาทิตย์ส่องสว่างในเวลากลางวัน แสงจันทร์นั้นสว่างในเวลากลางคืน หากแต่แสงสว่างแห่งปัญญาเป็นแสงสว่างที่ไม่มีวันดับหรือหรี่ลงได้ เมื่อเกิดขึ้นแล้วสามารถนำไปใช้ได้ตลอดทั้งกลางวัน และกลางคืน กล่าวได้ว่า แสงสว่างเสมอด้วยปัญญา ไม่มี

อ่าน “อรรถกถา มโหสถชาดกพระมโหสถบัณฑิตทรงบำเพ็ญปัญญาบารมี”

ฟัง “มโหสถชาดก ตอนที่ 2 : ปัญญาบารมีของพระมโหสถบัณฑิต”


Timeline
[07:30] หัวข้อว่า งู
[09:55] หัวข้อว่า ไก่
[12:22] หัวข้อว่า แก้วมณี
[15:39] หัวข้อว่า ให้โคตัวผู้ตกลูก
[18:33] หัวข้อว่า ข้าว
[22:47] หัวข้อว่า ชิงช้าห้อยด้วยเชือกทราย
[24:26] หัวข้อว่า สระน้ำ
[27:13] หัวข้อว่า อุทยาน
[30:23] ปัญหาฬา
[39:36] แก้วมณีในรังนกกาบนต้นตาล
[46:38] ปัญหากิ้งก่า
[50:55] สิริกับกาลกรรณี