ถ้ายังมีความคิดว่า “เขาทำเราอยู่ เขาว่าเราอยู่ เขาเอาของ ๆ เราไปอยู่ ยังคิดว่าเขาทำไม่ดีให้เราอยู่ คิดอยู่เรื่อย ๆ มันไม่มีทางที่จะคลายความไม่พอใจในเพื่อนบ้านนั้นได้เลย”

“โรคในจิตของเรา” คือ ศัตรูที่แท้จริงเป็นกิเลสที่อยู่ในใจ ทำให้เราขัดเคืองบ้าง บีบคั้นให้ลุ่มหลงบ้าง ทำให้ขึ้น ๆ ลง ๆ แต่วิธีที่ดีที่สุดในการรบ คือ “เปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตร” อันดับแรกเราต้องรักษาศีลให้ดี แล้วระงับความคิดในใจด้วยเมตตา กรุณา อุเบกขา

เอากิเลสในใจออกไป เปลี่ยนแปลงตัวเองก่อนด้วยพรหมวิหารสี่ ด้วยสติ ด้วยปัญญา รักษาจิตใจของเราแบบนี้ ก็ชื่อว่ารักษาผู้อื่นด้วยรักด้วยความรักความเมตตา ด้วยความไม่เบียดเบียน ด้วยเมตตาจิต ก็ชื่อว่ารักษาตัวเราเอง ด้วยการประพฤติปฏิบัติธรรม ด้วยการทำให้มันสมควรแก่ธรรมะ ก็ชื่อว่ารักษาผู้อื่นด้วยเหมือนกัน


Timeline

[02:43] สมการชีวิต | ปัญหาเพื่อนบ้าน
[08:00] ‘ท้าวเวปัจจิต’ เพื่อนบ้านบนสวรรค์ของ ‘ท้าวสักกะ’
[20:39] ภิกษุเมืองโกสัมพี มีปัญหากัน
[21:35] เมื่อทะเลาะกัน แย่ด้วยกันทั้งคู่
[22:13] รักษาระดับที่ 1 ด้วยศีล
[22:50] รักษาระดับที่ 2 ด้วยการรักษาจิตใจไว้ตรงที่ที่ไม่ใช่กาม
[26:40] เหนือกามด้วยพรหมวิหาร 4
[41:29] ความอดทนเป็นส่วนหนึ่งของอุเบกขา
[42:55] จะให้เขาเปลี่ยนแปลง ต้องเริ่มจากตัวเราก่อน
[45:44] วิธีเจริญพรหมวิหาร