พุทธประวัติที่เป็นเหตุการณ์สำคัญ 2 ครั้งที่เปลี่ยนแปลงในชีวิตของพระพุทธเจ้า คือ ในส่วนที่เป็นการออกบวช ท่านระลึกได้ว่าการเป็นเจ้าชายขึ้นครองราชย์ ไม่น่าจะเป็นทางที่ประสบความสำเร็จ เพราะความสุขความสำเร็จ จะได้มาโดยง่าย สบาย ๆ ไม่มี ความสุขความสำเร็จ ต้องได้มาด้วยความยากลำบาก และ การเปลี่ยนจากการทำทุกรกิริยามาเป็นตามทางสายกลาง ท่านระลึกได้ว่า ตอนเป็นเด็กนั่งสมาธิที่ใต้ต้นหว้าจิตรวมเป็นอันเดียว สมาธินั้นน่าจะเป็นหนทางแห่งการตรัสรู้ ซึ่งตรงนี้ท่านเรียกว่า “สตานุสารีวิญญานัง” คือ วิญญาณอันแล่นไปตามความระลึก คือ รู้สึกขึ้นได้ว่า ทางที่กำลังไปอยู่นั้นไม่น่าจะถูก แต่ทางที่ถูกควรเป็นอีกทางหนึ่ง