ในเอพิโสดนี้ มาพูดคุยกันต่อใน เอกธัมมบาลี บาลีว่าด้วยธรรมอันเป็นเอก ปฐมวรรค หมวดที่ 1 หัวข้อที่ 296-297 (บางส่วน) (พระไตรปิฎกเล่มที่ 20 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 12 [ฉบับมหาจุฬาฯ] อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต) 

ธรรมอันเป็นเอก ในที่นี้คืออะไร? ได้อธิบายขยายความในหมวดที่ 1 ไว้  5 อย่างแรกก่อน และในส่วนที่เหลือนั้น รับฟังกันต่อได้ในเอพิโสดหน้า 

[๒๙๗] ธรรมอันเป็นเอกที่บุคคลเจริญทำให้มากแล้วย่อมเป็นไปเพื่อความเบื่อหน่ายอย่างที่สุด เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับ เพื่อสงบระงับ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้เพื่อนิพพาน             ธรรมอันเป็นเอก คืออะไร             คือ พุทธานุสสติ(การระลึกถึงพระพุทธเจ้า) ฯลฯ ธัมมานุสสติ(การระลึกถึงพระธรรม) ฯลฯ สังฆานุสสติ (การระลึกถึงพระสงฆ์) ฯลฯ สีลานุสสติ (การระลึกถึงศีล) ฯลฯ จาคานุสสติ (การระลึกถึงการบริจาค) ฯลฯ เทวตานุสสติ (การระลึกถึงเทวดา) ฯลฯ อานาปานัสสติ (สติกำหนดลมหายใจเข้าออก) ฯลฯ มรณัสสติ (การระลึกถึงความตาย) ฯลฯ กายคตาสติ (สติอันไปในกาย) ฯลฯ อุปสมานุสสติ (การระลึกถึงธรรมอันเป็นที่สงบ)…เอกธัมมบาลี บาลีว่าด้วยธรรมอันเป็นเอก 

แนะนำรับฟังเพิ่มเติมได้ที่ Playlists: เข้าใจทำ (ธรรม) E07S64 


Timeline
[06:05] ธรรมอันเอก
[10:02] พุทธานุสสติ
[24:17] ธัมมานุสสติ
[35:14] สังฆานุสสติ
[43:38] ศีลานุสสติ
[48:50] โสตาปัตติยังคะ4
[50:20] จาคานุสสติ