ขุดเพชรจากพระไตรปิฎก พระอุปเสนวังคันตบุตรเถระ และ พระปิลินทวัจฉเถระ (พระไตรปิฎกเล่มที่ 20 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 12: อังคุตตรนิกาย เอกกนิบาต เอตทัคควรรค ข้อที่ 213, 215)ประวัติความเป็นมาและบุพกรรมในชาติก่อน, การบรรลุธรรม ความเป็นเอตทัคคะ และต้นบัญญัติสิกขาบท  พระอุปเสนเถระ เอตทัคคะในทางผู้นำซึ่งความเลื่อมใส  “เพราะมีความเลื่อมใส จึงปฏิบัติธุดงควัตรในทุก ๆ ข้อ…การปฏิบัติอย่างเคร่งครัด ในความเคร่งนี้ต้องดูว่าเคร่งเพื่ออะไร ถ้าเคร่งเพื่อจะได้รับการยกย่องหรือเพื่อลาภสักการะ นี้ไม่ใช่… แต่ถ้าเคร่งเพื่อเป็นการขัดเกลากิเลสอย่างแท้จริง อันนี้ดีแน่นอน”  พระปิลินทวัจฉเถระ เอตทัคคะในทางผู้เป็นที่รักชอบใจของเหล่าเทวดา  ”…ปรารภเมื่ออดีตชาติของพระปิลินทวัจฉเถระได้เกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ มีสหายเป็นจำนวนมาก ได้รักษาศีลปฏิบัติธรรมร่วมกันมา เมื่อตายแล้วได้ไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ในชาติปัจจุบัติได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ เหล่าเทวดาทั้งหลายผู้เป็นอดีตสหายก็พากันลงมาอาราธนาให้ท่านแสดงธรรมให้ฟัง จนทำให้ท่านเป็นที่รักใคร่ของเทวดาทั้งหลายเหล่านั้น