พระสมณโคดมทรงแสดงธรรมที่ประมวลมาด้วยความตรึกที่ไตร่ตรองด้วยการค้นคิด แจ่มแจ้งได้เอง แต่ธรรมที่พระองค์ทรงแสดงเพื่อประโยชน์ใด ธรรมนั้นย่อมดิ่งไปเพื่อความสิ้นทุกข์โดยชอบแห่งบุคคลผู้ทำตาม มหาสีหนาทสูตร กล่าวถึงเรื่องของสุนักขัตตลิจฉวีบุตรที่มากล่าวตู่ – ไม่เป็นธรรมแก่พระพุทธเจ้าว่า พระองค์ทรงปราศจากญาณทัสสนะอันวิเศษของอริยะ ด้วยความที่เขาเป็นบุรุษเปล่า เป็นผู้มักโกรธ พระพุทธเจ้าจึงได้ตรัสกับพระสารีบุตรถึง กำลังของตถาคต 10 ประการ ย่อมปฏิญาณฐานะแห่งผู้องอาจย่อมบันลือสีหนาทในบริษัท ยังพรหมจักรให้เป็นไป ด้วยกำลังเหล่านั้น, ตถาคตเป็นผู้แกล้วกล้าประกอบเวสารัชชธรรม 4, บริษัท 8, กำเนิด 4, คติ 5, อุปมาการเห็นคติของบุคคล,พรหมจรรย์ประกอบด้วยองค์ 4, ปฏิปทามิใช่ทางตรัสรู้, วาทะและทิฏฐิ