หัวข้อการสนทนากันของภิกษุผู้เถระ ณ ป่าอิสิปตนะมฤคทายวัน เกี่ยวกับเรื่องที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ซึ่งปัญหาของเมตเตยยมาณพในปรายนสูตร “ผู้ใดทราบส่วนสุดทั้งสองด้วยปัญญาแล้ว ไม่ติดอยู่ในส่วนท่ามกลาง เรากล่าวผู้นั้นว่าเป็นมหาบุรุษ ผู้นั้นก้าวล่วงเครื่องร้อยรัดในโลกนี้ได้แล้ว…”…อะไรเป็นส่วนสุดที่ 1, อะไรเป็นส่วนสุดที่ 2, อะไรเป็นส่วนท่ามกลาง แลอะไรเป็นเครื่องร้อยรัด คำตอบของพระภิกษุทั้ง 6 รูป พระพุทธองค์กล่าวว่าทั้งหมดเป็นสุภาษิตโดยปริยาย แต่ท่านหมายเอาข้อความที่ได้กล่าวไว้กับเมตเตยยมาณพในปรายนสูตร เหตุใดภิกษุจึงชื่อว่า “ย่อมรู้ยิ่งธรรมที่ควรรู้ยิ่ง กำหนดรู้ธรรมที่ควรกำหนดรู้”