นักรบ เขาต้องมีความมั่นใจในอาวุธของตัวเอง คนที่จะออกรบ ต้องมีความมั่นใจในอาวุธของตนเอง ผู้หญิงเขาก็มีความมั่นใจในความสวยของตัวเขาเอง โจรก็มีความมั่นใจในความโหดร้ายในอาวุธของตัวเอง พวกพราหมณ์เขาก็มีความมั่นใจในมนต์ของเขาเอง พระราชาก็มีความมั่นใจในอิสรยยศของตนเอง คนที่จะประพฤติพรหมจรรย์จะปฏิบัติอะไรก็ตาม ก็ต้องมีความมั่นใจในศีลของเราเอง เป็นพื้นฐาน ศีลนี้เป็นหัวข้อ เป็นหัวข้อของมรรคแปด กำลังใจอันแรกที่จะทำให้เราตั้งอยู่ได้นั้นคือ “พุทโธ ธัมโม สังโฆ” เห็นตัวมันแล้ว เราจะไม่กลัว นั่นคือ “ศรัทธา” คือความมั่นใจ ยังไม่ได้เข้ารบนะ ศรัทธาคือมีความมั่นใจในอาวุธของตัวเราเอง มีความมั่นใจในเหล่าหมู่พวกที่รบอยู่ด้วยกัน มีความมั่นใจในผู้นำที่พาเราออกรบ มีความมั่นใจในผู้นำคือพุทโธ มีความมั่นใจในอาวุธคือธัมโม มีความมั่นใจในหมู่พวกของเราคือสังโฆ เมื่อเห็นศัตรู ก็จะไม่ระย้อห่อหดระทมระทุกข์แต่ยังฮึกเหิมอยู่ได้ ยังมีความมั่นใจอยู่ได้