“หลักธรรมในที่นี้ ก็คือ ถ้าเราพูดคำอะไรแล้ว จะทำให้เกิดความเบียดเบียน เศร้าหมอง แตกกัน เราอย่าพูด เพราะถ้าพูดแล้วมันจะไม่จบง่าย ๆ มันจะต้องมีคำที่พูดมาก พอพูดมากแล้วมันก็จะฟุ้งซ่าน ฟุ้งซ่านแล้วก็จะไม่สำรวม พอไม่สำรวมจิตก็จะเสื่อมจากสมาธิ พอจิตมันตั้งขึ้นให้เป็นอารมณ์เดียวไม่ได้ การตัดสินใจอะไรบางทีมันผิดพลาดไปหมด เราก็จึงต้องมีเมตตากัน ถ้าเขาจะพูดจาแบบให้ร้าย ด่าว่าเราบ้าง ก็ให้อดทนเอา ซึ่งพอเราอดทนได้แล้ว เราไม่พูดแบบทิ่มแทงเขาแล้ว เราไม่พูดให้ร้ายเขาอีก จิตใจของเขาก็ได้ปลดปล่อย แล้วก็จะเย็นลง ๆ  มันก็จะค่อยพูดจากันรู้เรื่อง” ในเอพิโสดนี้ มีประเด็นที่น่าสนใจมาสนทนากันในหลายเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการที่รู้สึกรำคาญ เมื่อเวลามีคนมาเรี่ยไร่เงินทำบุญ เรื่องลำดับสมณศักดิ์ของพระสงฆ์ เรื่องความเชื่อและศรัทธา "ไอ้ไข่" ที่วัดเจดีย์ หลักธรรมที่ช่วยแก้ปัญหาการเกี่ยงงาน การเอาเปรียบกัน การอิจฉาริษยากันในที่ทำงาน เรื่องของเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วในยุคปัจจุบันกับคนสูงวัยหรือคนรุ่นเก่า การไปร่วมกดแชร์ กดไลค์ ให้ความเห็น ในโพสต์ที่มีการด่าว่ากัน  หรือวิธีแก้ไข ที่เมื่อมีความคิดเห็นที่แตกต่างกัน จนเกิดเป็นความขัดแย้ง ก่อเกิดคำพูดที่ทำให้มีความเกลียดชังกันขึ้น ตลอดจนถึงปัญหาครอบครัว ในเรื่องการการนอกใจไปมีเมียน้อย ไปมีมือที่สาม และเรื่องของการควบคุมอารมณ์   #63-1u40