พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ถึง “อย่าเห็นแก่สั้น อย่าเห็นแก่ยาว เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร”  คืออย่าจองเวรให้ยืดยื้อ และอย่าแตกร้าวจากมิตรให้เร็วนัก อย่างไรเรียกว่าเร็วนัก อย่างไรเรียกว่าอย่าแตกร้าว ในเอพิโสดนี้ จึงเป็นประเด็นในการพิจารณาใคร่ครวญให้ถูกต้องที่จะเลิกคบใครสักคนหรือจะสมานมิตรต่อไป อันดับแรก จึงต้องทำความเข้าใจในเรื่องของทิศทั้ง 6 ด้วยการทำหน้าที่ของเราต่อผู้คนรอบข้างให้ถูกต้อง ถัดมาคือ แยกแยะปัจจัยที่ทำให้กระทบกระทั่ง เป็นจุดที่เกิดรอยแตกร้าวขึ้น โดยแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนที่เนื่องด้วยกาม และ ส่วนที่หลีกออกจากกาม ในทั้งสองส่วนนี้ถ้ามีการกระทบกระทั่งแล้ว อย่าเห็นแก่ส่วนที่เป็นสุขหรือทุกข์ แต่ให้เห็นว่า ถ้าเป็นเรื่องของกาม ก็อย่าแตกกันเพราะด้วยเหตุนี้ ให้อดทนเอา อย่าเก็บเอาเรื่องที่ทำให้ไม่พอใจไว้แล้วมาผูกเวร แต่ถ้าเป็นเรื่องของการผิดศีล ต้องพิจารณาให้ดี ๆ ถ้ามีช่อง เราต้องพูด ต้องตักเตือนกันด้วยการหาวิธีพูดทำความเข้าใจในตอนที่เขาอารมณ์ดี และเราก็อารมณ์ดีด้วย แต่ถ้าพูดคุยแล้ว มันไม่ดีไม่ได้ จะเลิกหรือจะปรับปรุงอย่างไร ก็ให้เน้นมารักษาที่จิตใจของเราเอง ด้วยให้มีกรุณา มีอุเบกขา ไม่คิดในทางไม่ดีกับเขา แล้วค่อย ๆ ลดการติดต่อสื่อสาร ซึ่งลักษณะนี้จะเป็นการแยกกันด้วยดี อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ดีที่สุด ก็คือ การเปลี่ยนจากศัตรูให้เป็นมิตร เปลี่ยนเขาจากคนไม่ดีให้เป็นคนดี เปลี่ยนจากคนมีปัญญาน้อย[...]