นักโทษประหารคนนึง ถือหม้อซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยน้ำมันงา แม้จะเติมน้ำมันงาลงไปอีกเพียงหยดเดียว หม้อนั้นคงล้นปริ่ม เพชรฆาตผู้เดินตามหลังนักโทษคนนี้ ตะโกนบอกกับเขาว่า จะตัดคอให้ขาด จะตัดคอนั้นให้ขาด องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงสั่งสอนให้พึงสำรวมอินทรีย์ คือ สำรวมตา สำรวมหู สำรวมจมูก สำรวมลิ้น สำรวมกาย สำรวมใจ ความสำรวม คือ ความระมัดระวังด้วยสติ ในทุกเวลา ประดุจดั่งนักโทษผู้สำรวมระวังในการถือหม้อน้ำมันอันล้นปริ่ม เพื่อให้รอดพ้นจากมรณภัย ทรงอุปมาเทียบเคียง “หม้อน้ำมันกับกายคตาสติ”