โจทย์ชีวิต : สาววัย 37 ปี ป่วยเป็นมะเร็งเต้านมขั้นที่ 4 ต้องตัดเต้านมออกทั้ง 2 ข้าง เจ็บกายแล้ว ยังทุกข์ใจ สามีไล่ให้มาอยู่บ้านแม่ หายแล้วค่อยมาอยู่ด้วยกัน ตอนนี้มีน้องสาวดูแล ทำให้เขามีปากเสียงกับสามี ๆ เลยหนีไปอยู่ที่อื่น ไหนจะค่าใช้จ่ายรักษาตัวเอง ยังมีแม่ที่อายุ 60 กว่าและลูกอีก 2 คน

แก้สมการ: ถ้าเจ็บแล้วมันไม่จบ อย่าเจ็บฟรี แต่ถ้าเจ็บแล้วมันจบ นี่คือเจ็บฉลาด ป่วยกาย อย่าให้ป่วยใจไปด้วย คนที่อาจจะไม่ได้ป่วยกาย แต่มีโรคทางใจกลุ้มรุม โกรธอยู่เรื่อย มีเชื้อโรคในใจคือโทสะ เผาให้เร้าร้อน อยากให้เป็นอย่างนี้ตามที่หวัง เพ่งเล็ง ความอยากคือราคะ เกิดความกระหายคือโมหะ ที่ทำให้มึน มืด ตันไปทุกทิศทุกทาง ไม่รู้ชีวิตจะดำเนินไปทางไหน

ถ้ามีการระลึกถึงศีล พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นโสตาปัตติยังคะ 4 การเจ็บป่วยครั้งนี้จะเป็นบุญ เป็นกุศล เป็นเครื่องทำให้เกิดปัญญา เป็นทางที่จะให้เกิดความรู้ยิ่งรู้พร้อม ไปสู่นิพพานได้ เป็นช่องเป็นทางออกแล้ว

สรุป ความทุกข์อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นแล้ว ให้ฉลาดมอง ฉลาดเห็น เข้าใจความเป็นสภาวะในกายว่า “ไม่นานหนอกายนี้ ก็จะนอนทับแผ่นดิน กายนี้ที่มีวิญญาณไปปราศแล้ว อันบุคคลทิ้งแล้ว ราวกับท่อนไม้ ไม่มีประโยชน์” ถ้าเรายังยึดถือในกายว่ามันต้องเป็นอย่างนี้ๆ อย่าเป็นอย่างนั้นๆ นั่นคือป่วยกายด้วยป่วยใจด้วย สิ่งใดมีความไม่เที่ยง เป็นอนัตตา ปรุงแต่งมาตามเหตุตามปัจจัย มีความไม่เที่ยงเป็นธรรมดา เห็นตามความเป็นจริง ใจเราก็ไม่ป่วยด้วย ภัยคือความเจ็บไข้นี่ไม่ใช่ว่าเราจะมีคนเดียว คนอื่นเขาก็มีเหมือนกัน นอนคืนนี้ บางทีเราอาจจะไม่ได้ลุกขึ้นมาด้วยซ้ำ เราจะระลึกถึงอะไรวันนี้ ให้ระลึกถึงความดี ระลึกถึงศีล ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นั่นคือความดี จิตใจอยู่ในโสตาปัตติยังคะ 4 ยังเป็นผู้ที่เรียกว่า วันหนึ่งราตรีหนึ่ง อยู่แล้วเจริญ เราจะสบายใจได้ สบายใจแล้ว กายมันจะเป็นยังไง ก็ตามนั้น เหตุปัจจัยเป็นยังไง เราก็ดูแลกันไป การเจ็บป่วยครั้งนี้จะเป็นบุญเป็นกุศลอย่างมาก ถ้าเราเห็นตามจริงในข้อนี้ อะไรก็ห้ามไม่อยู่ มีนิพพานไปที่ไปสู่แน่นอน

#1u0107-1-190513