“ข้อนี้สำคัญ จึงต้องการจะเน้นว่า คือบางทีเราทำงานนั่นนี่ เราประมาท เราลืมไป พอเราลืมไปบึ๊บ เราก็ได้รับความเดือดร้อนในลักษณะที่ว่าถูกกามบีบคั้นบ้างล่ะ แต่ตอนนี้เราจะว่างแล้ว โล่งแล้ว ไม่ต้องมีใครมาโทรหา โทรกวน ไม่ต้องตอบคำถามใคร ว่างแล้ว โล่งแล้ว เป็นลักษณะเหมือนกับคุณออกมาจากป่าแล้ว มาอยู่ที่โล่งแจ้ง โล่งว่าง นี่แหละ เราจึงควรที่จะต้องใช้โอกาสนี้ในการที่จะประพฤติธรรม สร้างกุศลบำเพ็ญบุญให้ได้มากๆ”

ในเอพิโสดนี้ เนื่องจากตรงกับวันที่ได้มีการกำหนดให้เป็นวันเกษียณอายุของข้าราชการ ประเด็นการสนทนาจึงเป็นเรื่องของ “ชีวิตหลังเกษียณอายุ” ที่ถ้าใครมีตาเห็นช่อง ก็จะพบว่า นี้เป็นโอกาสว่าง คือเหมือนออกมาสู่ที่โล่งแล้ว ตรงจุดที่ออกมาที่โล่งแล้วนี่แหละ ให้ถามตัวเราเองว่า จิตใจของเรา พร้อมมั๊ย? ที่จะรู้ถึงความสุขที่เกิดจากการหลีกออกจากกาม ความสุขที่เกิดจากในภายใน ซึ่งถ้าไม่รู้ อันนี้เราจะอยู่ไม่ผาสุก เพราะฉะนั้นเราจึงจะต้องรู้ให้ได้ว่า ความสุขที่เกิดจากในภายในเป็นอย่างไร เราถึงจะอยู่ผาสุขได้ 

นอกจากนี้ ยังมีประเด็นเกี่ยวข้องที่น่าสนใจเสริมเพิ่มเติม ไม่ว่าจะเป็น องค์ของผู้ที่ประกอบความเพียร 5 ข้อ, การรู้จักแบ่งจ่ายทรัพย์ให้ถูกต้องใน 4 หน้าที่, การรักษาศีล, เรื่องของการสวดมนต์, หลักที่พึ่ง เมื่อต้องอยู่ในโลกธรรม 8, ความต่างกันของความชอบใจพอใจใน กามสุข กับ สุขที่ได้จากการปฏิบัติธรรม และในเรื่องของธัมมุสเทส 4 เป็นธรรมที่เมื่อพิจารณาใคร่ครวญแล้ว จะแก้จิตที่ผูกติด ยึดมั่น ถือมั่นได้  

#63-1u36