Sense of Urgency หรือความสลดสังเวช ความสะดุ้ง ความกลัว เป็นเหตุปัจจัยให้บุคคลอาชาไนยหรืออริยบุคคลได้ปฏิบัติธรรมด้วยความพากความเพียรตามหลักอริยมรรคมีองค์แปด จนกระทั่งสำเร็จเกิดเป็นอรหัตผลขึ้นได้ เปรียบได้กับม้าอาชาไนยที่ถูกฝึกดีแล้ว ยังสามารถฝึกให้ได้เร็วหรือช้าเพื่อตอบสนองต่อคำสั่งของผู้ฝึกได้อย่างรวดเร็ว ถูกต้องและแม่นยำ หากยังไม่สามารถบรรลุธรรมขั้นอรหัตผล ก็ยังคงเป็นผู้ที่ผาสุกอยู่ได้ ด้วยการตั้งความเพียรโดยแยบคาย สมดุล และมีตนส่งไปในแนวธรรมะกล่าวคือ ไม่มากเกินไปจนขึงเครียด ฟุ้งซ่าน หรือไม่น้อยเกินไปจนกลายเป็นความเกียจคร้าน