เด็กชายคนหนึ่งถูกขังอยู่ในกรงเหล็ก ถูกขังไม่ให้ออกไปข้างนอกตั้งแต่เกิดจนถึงอายุ 16 ปี ถึงได้ออกไปนอกกรงเหล็กอันนี้ เรื่องราวนี้มาในอโยฆรชาดก เรื่องราวที่มีการผูกเวรกันระหว่างพระราชเทวีกับนางยักษิณีตนหนึ่ง จึงทำให้พระราชบิดาสร้างกรงเหล็กไว้ เพื่อป้องกันอโยฆรกุมารไม่ให้ถูกนางยักษิณีจับกิน ครั้นออกมาจากกรงเหล็กจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ส่วนจุลลสุตโสมชาดก เป็นเรื่องราวของพระพุทธเจ้าในครั้งที่เสวยชาติเป็นพระเจ้าจุลลสุตโสม ภายหลังได้ออกบวช เพราะเข้าใจอานิสงส์ของการหลีกออกจากกาม แต่กว่าจะออกบวชได้นั้น ต้องแก้ปัญหาต่าง ๆ มากมาย สองเรื่องเกี่ยวกับมหาภิเนษกรมณ์ การบำเพ็ญเนกขัมมะบารมี ฟังเอพิโสดนี้แล้วให้เราได้เห็นโทษของการครองเรือน ให้เห็นประโยชน์ของการหลีกออกจากเรือน จะเป็นความงดงามในที่สุด ความงดงามในเบื้องต้น ความงดงามในท่ามกลาง ด้วยบทพยัญชนะด้วยนิมิตด้วยข้อมูล จบสวยได้ตรงออกบวชนี่แหละ