ในเอพิโสดนี้ ได้ยกนิทานธรรมบทที่มีความหลากหลายด้วยกันมานำเสนอถึง 4 เรื่อง ซึ่ง เรื่องแรก เป็นเหตุการณ์ที่มีนายช่างแก้ว พระเถระ และนกกระเรียน ได้กระทำกรรมโดยมีเหตุเกิดจากแก้วมณี  ได้สอนถึงการมีสติในการตัดสินใจ การแก้ไขปัญหาต่าง ๆ และความที่มีมิตรดี,  เรื่องที่ 2 เป็นเรื่องของ  "พระจันทาภเถระ" ได้ให้ข้อคิดในเรื่องของการประกอบสัมมาอาชีพในทางที่ถูกต้อง ส่วนเรื่องที่ 3 เกี่ยวกับการลดละความโลภในการสะสมทรัพย์หรือสิ่งของ อันจะเป็นสิ่งกีดขวางการบรรลุธรรม ดังเช่นเรื่องของ "พระอุปนันทศากยบุตร"  และในเรื่องสุดท้าย ปรารภปัญหาของพระอานนท์ ในเรื่อง  คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ซึ่งแม้กาลแห่งพระพุทธเจ้าต่างกัน แต่คำสอนเหมือนกัน เป็นแก่นของธรรมะที่พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ได้ทรงสอนไว้เหมือนกัน อันจะเป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่การปฏิบัติธรรม เรื่องปัญหาของพระอานนทเถระ [๑๕๑]   ความไม่ทำบาปทั้งสิ้น ความยังกุศลให้ถึงพร้อม ความทำจิตของตนให้ผ่องใส นี่เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย. ความอดทนคือความอดกลั้น เป็นธรรมเผาบาปอย่างยิ่ง ท่านผู้รู้ทั้งหลาย ย่อมกล่าวพระนิพพานว่าเป็นเยี่ยม, ผู้ทำร้ายผู้อื่น ไม่ชื่อว่าบรรพชิต ผู้เบียดเบียนผู้อื่นอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะ. ความไม่กล่าวร้าย ๑ ความไม่ทำร้าย ๑ ความสำรวมในพระปาติโมกข์[...]