ฟังเรื่อง อุกกัณฐิตภิกษุ ผู้อยากสึก เนื่องจากเกิดความท้อแท้ท้อถอยในการดำรงเพศภิกษุ เพราะมีข้อปฏิบัติศีลและธรรมะมากมาย ยากแก่การจำและปฏิบัติตาม พระพุทธเจ้าแนะให้รักษาเพียงข้อเดียวคือ “รักษาจิตก็อาจพ้นทุกข์” สุดท้ายบรรลุโสดาบัน จิตที่ได้รับการรักษาจะนำสุขมาให้ รักษาจิตโดยการมีสติ จิตที่ได้รับการรักษามารจะไม่ได้ช่อง ให้ทำมาตามทางอริยมรรคที่เคยทำ สิ่งแวดล้อมอาจเปลี่ยน แต่การปฏิบัติให้ทำแบบเดิม จิตที่เป็นหนึ่งจะมีธรรมะทั้งหมดรวมอยู่ในนั้น เมื่อพระพุทธเจ้าจะถ่ายทอดให้เรา ท่านก็ต้องถ่ายทอดผ่านทาง 6 ช่องทาง ซึ่งมารก็วางกับดักไว้ตรงนี้เช่นกัน ถ้าจิตไม่มีสติรักษาก็จะไหลไปตามสิ่งนั้น ๆ สติไม่อยู่ตรงไหน จิตก็ไปทั่ว ใจต้องมีสติเป็นที่แล่นไปสู่ สตินั้นจึงจะตั้งรักษาจิตได้ จิตที่คุ้มครองไว้ได้จะเป็นเหตุนำสุขมา จะรักษาจิตไว้ได้ด้วยสติ ดังพุทธพจน์ที่ว่า “พวกเธอทั้งหลาย จงเป็นผู้มีสติรักษาเถิด” รักษาจิตให้ดี จิตที่ถ้าคุ้มครองรักษาไว้อย่างดี จะนำความสุขที่เหนือกว่าสุขเวทนามาให้เราได้ มารจะไม่ได้ช่อง ถ้าเรามีธรรมะอยู่ในใจ รักษาจิตให้ดีด้วยสติ มารจะไม่ได้ช่องทำลายล้าง มารจะไม่ได้โอกาส จะเป็นการทำทางไปสู่ที่เกษมสู่นิพพานได้