ถ้าไม่มีความสุขในการทำงาน อันนี้ผิดแล้ว แสดงว่าไม่มีธรรมะในที่ทำงานนั้น ๆ แต่ถ้าตั้งจิตถูกมีธรรมะ ทุกวันที่ทำงานจะมีความสุขได้ สิ่งที่ต้องเปลี่ยนอันดับแรก คือ ทัศนคติมุมมอง ที่ว่าความสำเร็จหรือเป้าหมายในชีวิตคืออะไร เปลี่ยนมุมมองตรงนี้ได้ ที่เราทำแต่ละวัน ๆ จะเปลี่ยนไป ความสุขจะเปลี่ยนไป  คำด่าไม่ต่างกับคำชม ถ้าเขาด่าแล้วอารมณ์เสีย แล้วเขาชม เราดีใจสุด ๆ สองอันนี้ค่าเท่ากัน เพราะเป็นอกุศลเหมือนกัน เราเพลิดเพลินยินดีลุ่มหลงในคำชมนั้น วิธีแก้ คือ ถ้าถูกชมแล้ว เราต้องเห็นสิ่งนั้นโดยความเป็นของไม่เที่ยง ไม่ลุ่มหลงในคำชมนั้น ถูกด่าแล้ว ก็อย่าให้มีความพยาบาทความไม่พอใจ แต่ให้มีความอดทนอดกลั้น ซึ่งอดทนไม่เหมือนกับเก็บกด พรหมวิหารต้องมีมาก ๆ ในที่ทำงาน ต้องมีความรักความเมตตา แล้วถ้าเขามีความสำเร็จ เราต้องมีมุทิตา ถ้าเขาอิจฉา เราต้องมีกรุณา ทีนี้สำหรับบางคน เมตตากรุณามุทิตาเต็มที่แล้ว มันก็ยังไม่ดีอยู่ เราต้องมีอุเบกขาด้วย หมายถึง ความวางเฉย เขาจะดีหรือไม่ดียังไง เราจะไม่ได้จะไปทำความไม่ดีตามเขา มันจะหยุดความไม่ดีในตัวเราได้ ด้วยอุเบกขาของเรา #64-1u04