ธรรมเทศนาที่เกี่ยวกับการปฏิบัติในทางจิตภาวนา โดยท่านพระครูสิทธิปภากรหรือหลวงพ่อ ดร. สะอาด ฐิโตภาโส เจ้าอาวาสวัดป่าดอนหายโศก
การปฏิบัติธรรมคือการทำใจให้สงบ ให้มีอารมณ์เป็นหนึ่งเดียว ไม่คิดนึกเรื่องอื่น ใจตั้งต่อพุทโธ
จิตสงบแล้ว ก็อยู่กับความสงบอย่างนี้ไปเรื่อยๆ อย่างนี้ไม่ได้ จิตสงบแล้ว ต้องพิจารณาตัวตนของเรา
ถ้าเราไม่พิจารณา เราก็เกิดอีก ถ้าเราไม่เห็นโทษของกายนี้ เราก็เกิดอีก
ปัญญาทางธรรม คือ ชำระจิตให้บริสุทธิ์จากกิเลสทั้งหลาย มีความโลภ ความโกรธ ความหลง
จำเป็นที่สุดที่ต้องพิจารณาให้เห็นความจริงตลอดเวลาว่า กายนี้ไม่เที่ยง ใจนี้ไม่เที่ยง คือมันไม่เที่ยง มันเห็นชัดแล้วว่า มันไม่เที่ยง เราก็ไม่ต้องไปยึดถือเอาความเป็นของเราหรือเป็นตัวตนของเรา
อย่ายึดถือเอาไว้ เราต้องวางเสีย วางจิตให้เป็นกลาง วางจิตให้เป็นหนึ่ง มีอารมณ์อันเดียว พิจารณาเข้าไปที่ตัวเรา กายนี้เกิดขึ้นได้ กายนี้เสื่อมไปได้ ตายไปได้ ให้พิจารณาอย่างนี้บ่อยๆ จะได้ไม่ประมาท จะได้ตั้งหน้าทำความดีเอาไว้ เพื่อความสุขของเรา
อยู่ที่ไหนก็ต้องทำความดี อย่าประมาท เราจะได้ความสุขแน่นอน ทานเราให้ ศีลเรารักษา ภาวนาเราปฏิบัติ มันไปได้ดีทีเดียว ถึงความสิ้นทุกข์ในปัจจุบันนี้
เราต้องฝึกหัด ใจของเราให้อยู่ในทางแปดสายนี้ เดินเข้าไปสู่ที่เดียวกัน คือ พระนิพพาน ทางให้ถึงความสุขความเจริญ