ขุดเพชรจากพระไตรปิฎก พระพระโกณฑธานเถระ และ พระวังคีสะเถระ (พระไตรปิฎกเล่มที่ 20 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 12: อังคุตตรนิกาย เอกกนิบาต เอตทัคควรรค ข้อที่ 211 - 212) ประวัติความเป็นมาและบุพกรรมในชาติก่อน, การบรรลุธรรม และความเป็นเอตทัคคะ  บางทีเราอาจจะมีความผิดพลาด เมื่อพลาดแล้วก็แก้ยาก ต้องอ้อมไปนรกเสียก่อน เราจึงต้องตั้งสติอยู่เสมอ บางทีเราก็ต้องมีครูอาจารย์คอยเตือนคอยให้ข้อมูล ต้องมีกัลยาณมิตร และต้องพยายามรักษาศีลรักษาสติของเราให้ดี เมื่อเกิดความไม่ดีอย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นมาในชีวิตของเรา เราต้องเปิดเผยออกมา พยายามติเตียนตนด้วยตนเสียก่อน การติเตียนคนอื่นนั้นจะทำให้จิตเสื่อม จิตไปไม่ดี ให้เป็นเหมือนกังสดาลที่ตัดปากออกแล้ว ไม่กล่าวแข่งดีกับใคร ๆ แก้ไขปรับปรุงตัว อย่างพระพระโกณฑธานเถระ ให้เป็นผู้ตักเตือนตนด้วยตนเหมือนอย่างพระวังคีสเถระ ที่เมื่อบวชแล้วใหม่ ๆ มีความกระสันอยากเกิดขึ้นรบกวนจิตของท่าน จึงได้บอกกล่าวแก่พระอานนท์ให้ทราบเพื่อขอวิธีแก้ไข  แนะนำรับฟังเพิ่มเติมได้ที่ Playlists: นิทานพรรณา Ep.28 , ใต้ร่มโพธิ์บท Ep.37