เรามาแก้ความทุกข์กัน ทำจิตให้มีกำลังให้มีอำนาจ เพราะจิตที่ได้ฝึกแล้ว จะมีประโยชน์มาก เพราะจิตนั้นปกติข่มได้ยาก จิตมีลักษณที่เบา คือ ประภัสสร จึงสามารถไปตามอารมณ์ต่าง ๆ ได้ง่าย มันจึงทุกข์ จิตของเรา ถ้าไม่สามารถสั่งได้ สั่งให้คิดหรือสั่งให้ไม่คิด ไม่ได้ มันจึงเป็นปัญหา กระบวนการที่จะฝึกจิต คือ ตั้งสติไว้โดยใช้ลมหายใจเป็นฐานที่ตั้งของสติ แต่สติไม่ใช่จิต และอย่าเข้าใจว่าลมหายใจ คือ สติ สติไม่ใช่ความคิด สติไม่ใช่ลมหายใจ สติไม่ใช่อารมณ์ “สติ” เป็นคุณธรรมอันเอกอันเดียว เป็นสิ่งที่จะรักษาจิตของเราได้ ฝึกให้จิตรู้ว่า นี้คือทุกข์ นี้คือเหตุให้เกิดทุกข์ นี้คือความดับไม่เหลือของทุกข์ นี้คือทางให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ “ฝึกจิต” แล้วในลักษณะที่ว่า ออกมาแล้ว ไม่ต้องฝึกอีก ไม่มีอะไรยิ่งไปกว่า เหนือแล้วจบเลย ไม่ยากเกินความสามารถ เรามาฝึกกัน