ในเอพิโสดนี้ เป็นการจบของเอกกนิบาต หมวดที่มีหัวข้อธรรมจำนวน 1 ข้อ ซึ่งจะจบด้วยข้อที่ 563-599 มาใน กายคตาสติวรรค หมวดว่าด้วยผลแห่งการเจริญกายคตาสติ และ ข้อที่ 600-611 มาใน อมตวรรค หมวดว่าด้วยอมตธรรม (พระไตรปิฎกเล่มที่ 20 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 12 [ฉบับมหาจุฬาฯ] อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต) กายคตาสติ คือ การระลึกถึงกาย การระลึกมาในกาย ซึ่งบางครั้งก็ใช้คำว่า การเห็นกายในกาย โดยพิจารณาเห็นกายตามความเป็นจริง พิจารณาเห็นกายเป็นของไม่สวยงาม เป็นของปฏิกูล พิจารณาไล่ไปตามอวัยวะ 32 ของร่างกายหรือกระดูก พิจารณาแตกออกไปได้ในความเป็นธาตุ 4 พิจารณาสมหายใจหายใจออก กายคตาสติจึงสามารถพิจารณาได้หลายวิธี และถ้าเมื่อได้เจริญทำให้มากแล้ว จะมีผลมากมีอานิสงส์มาก ตามที่ได้อธิบายขยายความในหัวข้อต่อไปนี้ กายคตาสติ เป็นส่วนแห่งวิชชา เป็นไปเพื่อสังเวชใหญ่ เพื่อประโยชน์ใหญ่ เพื่อธรรมเป็นแดนเกษมจากโยคะใหญ่ เพื่อสติและสัมปชัญญะ เพื่อได้ญาณทัสสนะ เพื่ออยู่เป็นสุขในปัจจุบัน เพื่อทำให้แจ้งซึ่งผลแห่งวิชชาและวิมุตติ กายคตาสติ ทำให้กายสงบ จิตสงบ แม้วิตกและวิจารก็สงบ[...]