นำเสนอเรื่องราวของเปรต 5 ตน ที่แต่ละตน ๆ มีลักษณะที่แตกต่างกันไป ตามที่พระมหาโมคคัลลานะเถระได้พบเห็นในระหว่างลงจากเขาคิชฌกูฏ จึงได้ไปทูลถามพระพุทธเจ้า พระพุทธองค์ทรงรับรองและตรัสปรารภถึงบุพกรรมต่าง ๆ ที่ได้กระทำไว้ ดังนี้ 

“…ธรรมดาคนพาลทำกรรมอันลามกอยู่ ย่อมไม่รู้ แต่ภายหลัง เร่าร้อนอยู่เพราะกรรมอันตนทำแล้ว ย่อมเป็นเช่นกับไฟไหม้ป่า ด้วยตนของตนเอง”…พระพุทธเจ้าทรงตรัสสอนภิกษุทั้งหลาย มาในธรรมบทแปลเรื่องอชครเปรต

เรื่องของเปรตตนแรกที่ชื่อ อชครเปรต | มีรูปร่างเหมือนกับงูเหลือม ถูกไฟเผาอยู่ตลอดเวลา เสวยผลกรรมจากการเป็นคนพาลมีจิตโกรธแค้น การผูกพยาบาทอาฆาตมาดร้ายในบุคคลที่ไม่มีจิตคิดร้ายต่อตัวเอง เนื่องจากโจรนี้ที่มีความแค้นเคืองต่อสุมงคลเศรษฐี ที่เป็นคนใจบุญ ชอบใจในการบริจาค จนไปกระทำกรรมหนักเผากุฏิพระพุทธเจ้าที่สุมงคลเศรษฐีได้สร้างถวาย 

“…ชื่อว่าบาปกรรมนั้น เป็นเช่นกับน้ำนม, น้ำนมอันบุคคลกำลังรีดแล ย่อมไม่แปรไปฉันใด กรรมอันบุคคลกำลังกระทำเทียวก็ยังไม่ทันให้ผลฉันนั้น แต่ในกาลใด กรรมให้ผล, ในกาลนั้น ผู้กระทำย่อมประกอบด้วยทุกข์เห็นปานนั้น”…พระพุทธเจ้าทรงเปรียบเทียบผลกรรมไว้ มาในธรรมบทแปลเรื่องอหิเปรต

เปรตตนที่ 2 ชื่อ อหิเปรต | มีศีรษะเป็นมนุษย์ ร่างที่เหลือเป็นงู และถูกไฟเผาอยู่ตลอดเวลา เสวยผลกรรมจากการเผากุฎิของพระปัจเจกพุทธเจ้า เนื่องจากชาวนานั้นด้วยความที่มีสติปัญญาน้อย  เมื่อได้รับความเดือดร้อนจากการที่มหาชนเหยียบย่ำข้าวกล้าที่ตนปลูกไว้ เขาจึงหาทางป้องกัน จึงคิดได้อย่างนั้น ในที่สุดก็ต้องถูกทุบตีจนตาย

และเปรตตนที่ 3 ชื่อ กากเปรต | มีศีรษะเป็นมนุษย์ ร่างเป็นกา เสวยผลกรรมจากการที่เมื่อครั้งเป็นกา ได้ไปแย่งอาหารที่เขาจะนำถวายแก่พระภิกษุคาบมากิน

“…ศิลปะหรือความเป็นอิสระ เมื่อเกิดขึ้นแก่ผู้ชื่อว่าคนพาล ย่อมเกิดขึ้นเพื่อความฉิบหาย, ด้วยว่า คนพาลได้ศิลปะหรือความเป็นอิสระแล้ว ย่อมทำความฉิบหายแก่ตนถ่ายเดียว”…พระพุทธเจ้าตรัสสอนภิกษุทั้งหลาย มาในธรรมบทแปลเรื่องสัฏฐิกูฏเปรต

เปรตตนที่ 4 ชื่อ สัฏฐิกูฏเปรต | มีศีรษะถูกค้อนเหล็ก 60,000 อัน หล่นใส่จนศรีษะแตกกระจัดกระจายซ้ำไปซ้ำมา เสวยผลกรรมจากการดีดลูกกรวดที่เรียนวิชามาจากคนพิการ คิดว่าจะลองวิชา จึงได้ดีดก้อนกรวดใส่พระปัจเจกพระพุทธเจ้าที่กำลังบิณฑบาตยืนอยู่ที่ประตูเมือง ถูกเข้าไปที่ช่องหูขวา ทะลุออกช่องหูซ้ายจนทำให้ถึงแก่ชีวิต จึงโดนชาวบ้านรุมตีตาย ตกนรกก็กลายเป็นเปรตมีค้อนไฟตีหัว หัวเก่าแตก หัวใหม่ก็ขึ้นมาอีก

“บุคคลผู้มีปกติรักษาวาจา สำรวมดีแล้วด้วยใจ และไม่ควรทำอกุศลด้วยกาย พึงยังกรรมบถทั้งสามเหล่านี้ให้หมดจด พึงยินดีทางที่ท่านผู้แสวงหาคุณประกาศแล้ว.”…พระพุทธเจ้าตรัสพระธรรมเทศนา มาในธรรมบทแปลเรื่องสูกรเปรต

เปรตตนที่ 5 ชื่อ สูกรเปรต | มีร่างเป็นมนุษย์ แต่ศีรษะเป็นสุกร เสวยผลกรรมจากการยุยงให้พระภิกษุต้องผิดใจกัน ทำลายความสามัคคีในหมู่สงฆ์ ทำให้พระธรรมกถึกนั้นต้องชดใช้ผลกรรมในอเวจีมหานรกหนึ่งพุทธันดร แม้สมณธรรมที่ได้บำเพ็ญเพียรมา 20,000 ปีก็ไม่อาจช่วยสุกรเปรตตนนั้นได้