เกิดเป็นมนุษย์มันดีอยู่แล้ว มีกุศลมากกว่าอกุศลอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นเราคงไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานเปรตอสุรกาย กุศลหรืออกุศลมันก็อยู่ในกายในใจของเรานี้ แต่ถ้าไม่รู้จักแยกแยะ จะเห็นว่าบางทีก็ร้ายบางทีก็ดี ขึ้นอยู่กับกำลังขับดันของแต่ละฝ่าย ๆ จะดึงไปทางไหน  คนฝึกได้เปลี่ยนได้ จากชั่วเป็นดี จากขี้เกียจเป็นขยัน จากโง่เป็นมีปัญญา มีกัลยาณมิตร ไปตามทางสายกลางไม่ชิดซ้ายไม่ติดขวา เริ่มด้วยการทำจิตให้มีความสงบนึกถึง “พุทโธ” ไม่เผลอไม่เพลิน แยกแยะด้วยสติ ตริตรึกให้การกระทำในทางกายวาจาใจไปในทางที่เป็นกุศลได้