เครื่องประดับชื่อ "มหาลดาปสาธน์" ที่ได้รับยกย่องว่าเป็นของสำหรับผู้มีบุญ เป็นเครื่องประดับกึ่งอาภรณ์ประจำตัวของสตรีผู้เป็นบุตรีของอภิมหาเศรษฐีอินเดียโบราณมีเพียง 3 คนเท่านั้นที่ได้เป็นผู้ครอบครอง  คือ นางวิสาขามหาอุบาสิกา พระนางมัลลิกาภรรยาของพันธุลเสนาบดี และธิดาเศรษฐีภรรยาท่านเทวปานิยสาระ ในที่นี้ขอหยิบยกเรื่องราวของ นางวิสาขามหาอุบาสิกา เอตทัคคะในฝ่ายผู้เป็นทายิกา (ถวายทาน) ซึ่งเศรษฐีบิดาของนางได้สร้างมหาลดาปสาธน์นี้ให้เพื่อเป็นชุดแต่งงาน มาให้ได้รับฟังกัน และเรื่องราวหลังจากที่นางวิสาขาได้แต่งงานเข้าไปในเรือนของสามี เกิดมีการปากเสียงกับพ่อสามี จนถูกไล่ออกจากเรือน นางจะมีวิธีการแก้ไขปัญหานั้นอย่างไร ติดตามได้ในเอพิโสดหน้า  "ก็ถ้าดอกไม้มีน้อย และนายมาลาการฉลาด ก็ย่อมไม่อาจทำพวงดอกไม้ให้มากได้เลย, ส่วนนายมาลาการผู้ไม่ฉลาด เมื่อดอกไม้จะมีน้อยก็ตาม มากก็ตาม ย่อมไม่อาจโดยแท้, แต่เมื่อดอกไม้มีมาก นายมาลาการผู้ฉลาด ขยัน เฉียบแหลม ย่อมทำพวงดอกไม้ให้มาก ฉันใด; ถ้าศรัทธาของคนบางคนมีน้อย ส่วนโภคะมีมาก ผู้นั้นย่อมไม่อาจทำกุศลให้มากได้, ก็แล เมื่อศรัทธามีน้อยทั้งโภคะก็น้อย, เขาก็ย่อมไม่อาจ, ก็แล เมื่อศรัทธาโอฬาร แต่โภคะน้อย เขาก็ย่อมไม่อาจเหมือนกัน, ก็แต่เมื่อมีศรัทธาโอฬาร และโภคะก็โอฬาร เขาย่อมอาจทำกุศลให้มากได้ ฉันนั้น, นางวิสาขาอุบาสิกาเป็นผู้เช่นนั้นแล, พระศาสดาทรงหมายนางวิสาขานั้น จึงตรัสคำเป็นพระคาถาดังนี้ว่า "นายมาลาการพึงทำพวงดอกไม้ให้มาก จากกองดอกไม้ แม้ฉันใด, มัจจสัตว์ผู้มีอันจะพึงตายเป็นสภาพ[...]