“สิ่งที่จะให้กำลังใจเราได้มาก และคงอยู่ได้ระยะยาวนาน (Long Lasting/Sustainable) สามารถที่จะมีความยั่งยืนได้ มีข้อเสียน้อย มีประโยชน์ใหญ่ ทั้งเพื่อประโยชน์ตนเองและผู้อื่นด้วย นั่นคือผลประโยชน์ทางด้านโลกุตระ ในทางด้านธรรมะ มันจะทำให้เรามีกำลังใจ ชุ่มชื่นใจ ทำให้เราเย็นใจได้ ถ้าเราได้ทำ ถึงแม้ว่าบางทีเราอาจจะเสียด้วย แต่คุณไม่คิดว่ามันเสียงัย  แม้จาคะ ๆ เป็นการสละออก แต่คุณคิด “ได้”  ได้ในที่นี้ คือ  ฉันได้ให้ทาน ได้เสียสละ ได้ทำจุดนั้น ได้ทำจุดนี้ นี่ฉันมีแต่ได้ ฉันมีแต่ได้ คิดเอาแต่ได้ นี่มันดีท่านผู้ฟัง เอาให้มันได้ผลประโยชน์ที่เป็นโลกุตระ มันดี…”  ประเด็นที่ยกขึ้นมาวิเคราะห์กันในเอพิโสดนี้ เป็นเรื่องของ “ผลประโยชน์” เพราะคนเราจะเห็นแก่อะไรสักอย่างใดอย่างนึง ก็เอาผลประโยชน์ขึ้นนำหน้าอยู่เสมอ จึงเป็นเรื่องที่สำคัญที่เมื่อทำความเข้าใจให้ลึกซึ้งแยบคายลงไปในเงื่อนไขข้อมูลตรงนี้ได้ จะทำให้เกิดประโยชน์อย่างมากในการดำเนินชีวิตของเรา  โดยได้ยกเรื่องของนายกาละ บุตรของอนาถบิณฑิกเศรษฐี ขึ้นมาเป็นกรณีตัวอย่าง ที่สามารถปรับสัดส่วนในการเห็นประโยชน์จากส่วนของทางกาม ทางโลก ทางโลกียะ มาเป็น เห็นประโยชน์ในส่วนของมรรค ส่วนของทางธรรมะ ทางโลกุตระ จากคนขี้เกียจขี้คร้าน ได้มาสัมผัสรสแห่งอมตธรรม จนบรรลุเป็นพระอริยบุคคลขั้นโสดาบันได้ #63-1u39