โจทย์ชีวิต: ไปวัดจะไปหาความสงบ แต่เจอเรื่องวุ่นวายที่ไม่ดีไม่ชอบ หรือที่อื่น ๆ จะทำอย่างไร เรื่องราวชายคนหนึ่งพบว่า คนในบาร์เบียร์มีความรักใคร่เมตตา เอื้ออาทร มีไมตรีจิต พูดจาอ่อนน้อมมากกว่าคนในวัด ที่ด่าว่าตำหนิติเตียน มองด้วยสายตาเหยียดหยาม กระแหนะกระแหน เมื่อเขาทำผิดพลาดอย่างใดอย่างหนึ่ง ทำให้เขาไม่ไปวัดอีก จึงไปแต่ที่บาร์เบียร์ 

แก้สมการ : ไปที่ไหนถ้ามีการทะเลาะกัน ไม่ลงกันไม่เข้ากัน สิ่งที่ไม่ทำให้เกิดความสงบ คือ ราคะ โทสะ โมหะ ที่อยู่ในจิตใจของเรา ถ้าในจิตใจยังมีกิเลสอยู่มาก อยู่ที่ไหนก็อยู่ไม่สุข อยู่ไม่ได้ ต่อให้ออกกฎระเบียบมามากขนาดไหนก็ตาม ไม่มีทางที่จะสู้กิเลสได้ แต่สิ่งที่จะสู้กิเลสได้ คือ มรรคแปด

ถ้าที่ไหนกลุ่มหมู่ไหนอยู่ด้วยกัน เข้ากัน มองกันด้วยสายตาแห่งคนที่มีความรักใคร่กันเป็นอยู่ แบ่งหน้าที่ช่วยเหลือกัน เก็บจิตของตน ทำตามความคิดของคนอื่น ตักเตือนซึ่งกันและกัน ให้ออกจากความผิด ไม่ด่าไม่ว่ากัน บอกง่ายสอนง่าย มีเมตตา เอื้อเฟื้อเกื้อกูลกัน อยู่ในสถานที่นั้นดีแน่นอน เรามีความสุขใจแน่นอน ถ้าไม่มีกามพยาบาทเบียดเบียน มันดี

สรุป : บางสถานที่มีกามล่อลวง ทำให้ดูเหมือนดี เหมือนจุดโคมประทีปล่อลวงแมลงเม่า ควรจะระวังอันตรายล่อลวงให้ติดกับ อันนี้ต้องระวัง ดูให้ลึกซึ้ง ไม่ใช่แค่ผิวเผินในเรื่องกฎระเบียบ การใช้อำนาจ การสั่งการต่าง ๆ เท่านั้น แต่ให้ดูลึกเข้าไป จะทำจิตใจของเราให้มีความสบาย มีความเย็น มีความดี อยู่ในสถานที่ที่เราไป มีความงามอยู่ในบุคคลที่เราพูดคุยด้วย มีความรื่นรมย์ในงานที่เราทำนั้นได้

#1u0109-1-190527