ยังคงอยู่ในติกนิบาต ทุติยปัณณาสก์ เริ่มมหาวรรคในข้อที่ 62 - 64 พระสูตรแรกเกี่ยวกับทิฏฐิที่เป็นท่า 3 ต่อด้วยทิฏฐิที่ถูก 4 ทิฏฐิที่เป็นท่า 3 คือ สุขทุกข์ทั้งหมดมาจากรรมแต่ปางก่อน มาจากบุคคลอื่นบันดาล หรือไม่มีเหตุไม่มีปัจจัย ที่ถูก คือ ธาตุ 6 อายตนะ 6 มโนปวิจาร 18 และอริยสัจ 4 ต่อมาเป็นเรื่องของภัยที่คนทั่วไปเชื่อว่าเป็นภัยที่แม่ลูกช่วยกันไม่ได้แต่จริง ๆ แล้วช่วยได้ กับภัยที่ช่วยกันไม่ได้จริง ๆ คือ ภัยจากความแก่ ความเจ็บ และความตาย ทางออกจากภัยที่ช่วยได้ และไม่ได้ คือ อริยมรรคมีองค์ 8 ในพระสูตรสุดท้ายเป็นเรื่องของที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่หาได้โดยไม่ยากไม่ลำบากในธรรมวินัยนี้ คือ ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่อันเป็นทิพย์ อันเป็นพรหม และอันเป็นอริยะ  "ภิกษุทั้งหลาย มรรคปฏิปทานี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อละ เพื่อก้าวล่วงสมาตาปุตติกภัย ๓ อย่างนี้ และอมาตาปุตติกภัย ๓ อย่างนี้"