ขุดเพชรจากพระไตรปิฎก อุบาสกตปุสสะและภัลลิกะ (พระไตรปิฎกเล่มที่ 20 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 12: อังคุตตรนิกาย เอกกนิบาต เอตทัคควรรค ข้อที่ 248) ประวัติความเป็นมาและบุพกรรมในชาติก่อน การบรรลุธรรม และความเป็นเอตทัคคะ  ชายใดมีจิตใจเคารพและกล่าวถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์เป็นที่พึ่งที่เคารพสักการะ ชายนั้นชื่อว่า "อุบาสก" หรือแม้ถึงรัตนะ 2 คือ พระพุทธและพระธรรมเเป็นสรณะอย่างพ่อค้าสองพี่น้องชื่อตปุสสะและภัลลิกะ ก็เรียกว่า "อุบาสกบุคคล" “ส่วนบุคคลใดถึงพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์ว่าเป็นที่พึ่ง ย่อมเห็นอริยสัจ ๔ คือ ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์  ความก้าวล่วงทุกข์ และมรรคมีองค์แปดอันประเสริฐ  ซึ่งทำให้สัตว์ถึงความสงบทุกข์ด้วยปัญญาอันชอบ สรณะนั่นแลเกษม สรณะนั่นแลอุดม บุคคลอาศัยสรณะนั้นแล้วย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้”…(ขุ.ธ.ข้อ๒๔) อุบาสก แปลว่า ผู้นั่งใกล้พระรัตนตรัย, สรณะ หมายถึง พระรัตนตรัย  วิธีการเข้าถึงสรณะหรือพระรัตนตรัยมี 6 ประการ คือ วิธีสมาทาน, วิธียอมเป็นศิษย์, วิธีทำพระรัตนตรัยไว้เป็นเบื้องหน้า, วิธีมอบตน, วิธีถึงโดยกิจ และวิธีกราบไหว้ อานิสงส์ของการเข้าถึงสรณะ[...]