จุดที่เป็นปัญหา นั่นคือโอกาส เป็นความท้าทาย ซึ่งหากเราเห็นว่ามันเป็นปัญหา ก็คือเราไม่มีทางแก้ ปัญหานั้นมันจะขุดหลุมฝังเราทันที แต่ถ้ามีทางแก้อยู่ ปัญหานั้นจะเป็นโอกาสขึ้นมาทันที ทางแก้นั่นก็คือทักษะของเราในการที่จะพัฒนา นั่นเอง ความเสียใจ ความตกใจ มีเกิดขึ้นได้ แต่ให้พอที่จะรวบรวบสติสัมปชัญญะไว้ให้ได้ อย่าตกใจจนถึงกับว่าทำอะไรไม่ถูก กลัว เสียใจ ร่ำไห้คร่ำครวญทุบอกชกตัว ไม่เป็นอันกินไม่เป็นอันนอน นั้นมันเกินไป ชีวิตยังมีอยู่ ร่างกายเป็นสมบัติอย่างหนึ่งในการที่จะใช้ทำให้เกิดประโยชน์ได้  ในเรื่องเงินทอง การงาน มันเป็นเพียงตัวแปรตัวหนึ่งเฉย ๆ แต่สิ่งที่จะให้เรามีความสุข มีจิตใจสบาย ไม่ใช่ได้จุดนั้น ความสำเร็จของคน ไม่ได้วัดกันที่ตัวเลข แต่วัดตรงที่เรามีความสุขใจ สบายใจหรือไม่ สิ่งนั้นคือความสำเร็จของเรา วัดกันตรงที่มีคุณธรรมต่าง ๆ หรือไม่ ให้วัดกันที่ตรงนี้ ด้วยเครื่องวัดนี้ คนเราไม่มีทางตกงานแน่นอน โอกาสไม่มีหมด โอกาสมันมาตามผัสสะนี่แหละ ถ้ามีตา หู จมูก ลิ้น และกาย แล้วมีการกระทบเกิดขึ้นที่ไหน  ใจก็อยู่ที่นั่น เกิดเป็นโอกาสที่จะพัฒนาปรับปรุงทำให้ดีมีขึ้นได้ มันเกิดขึ้นมีที่ตรงนั้น นั่นเองเลย #2009-1u0220