หนึ่งในฐานะห้าที่ใคร ๆ ไม่พึงได้ด้วยการอ้อนวอนขอร้อง เพราะเป็นธรรมดา “ความเจ็บป่วย” อาศัยโอกาสนี้ ทำจิตใจเราให้สูงขึ้นดีขึ้น ด้วย 3 ขั้นตอน ตั้งแต่ไม่ป่วยกาย อย่าให้ป่วยใจ แล้วถ้าป่วยน้อย ๆ ตั้งสติฝึกจิตให้มีกำลัง แยกแยะสุข-ทุกข์ กุศล-อกุศล กายอันหนึ่งใจอันหนึ่ง เหมือนชักดาบออกจากฝัก จนถึงป่วยหนัก..ธัมม์ 5 ประการที่เมื่อฝึกจนชำนาญ เหมือนนักรบซ้อมรบ จะผาสุกได้เมื่อความตายจ่ออยู่ตรงหน้า  เมื่อยึดถือกายนี้ไม่ได้ ก็ปล่อยวาง เรียกว่าเห็นทุกข์ตามความเป็นจริง เห็นโดยความเป็นของไม่เที่ยง พิจารณาแบบนี้จะเป็นที่สบาย “ตายแต่เข้าถึงความไม่ตายได้” #64-1u29