“ทุกอย่างเป็นงาน เป็นสิ่งที่ต้องใส่ความเพียรเข้าไป” ทุกคนต้องมีงานทำในทุกช่วงชีวิต เพราะการทำงานคือการทำความเพียร คนไม่มีความเพียร ชีวิตตั้งอยู่ไม่ได้ เหมือนไฟต้องมีเชื้อ มีเปลว มีความร้อนประกอบกัน ไม่มีการงาน ก็เหมือนหมดไฟ ชีวิตเหมือนไม่มีค่า มีงานแต่ไม่มีพลัง นั่นถือว่าตกงานแล้ว 

เมื่อมีศรัทธาแล้วจะมีความเพียร ซึ่งศรัทธาที่มีจะต้องประกอบด้วยปัญญา ถ้าไม่มีปัญญาแล้ว มันจะกลายเป็นนิวรณ์ (เครื่องทำปัญญาให้ถอยกำลัง) และเมื่อลงมือทำด้วยกาย วาจา ใจ กระทำลงไปในธรรมเครื่องปรุงแต่ง ทำจริงแน่วแน่จริง สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือสมาธิ

อินทรีย์ 5 พละ 5 (ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา) สติเป็นสติสัมโพชฌงค์ สมาธิคือสมถะวิปัสสนา ความเพียรคือสัมมปธาน 4 สติปัฏฐาน 4 โพธิปักขิยธรรม 37 ก็อยู่ในนี้ ธรรมะอื่น ๆ ทุกอย่างค่อยแทรกซึมเข้ามาและกระจายออกไป ชีวิตที่ดำรงอยู่ด้วยธรรมะในการงานสามารถกระทำได้ทันที ณ วันนี้ ตอนนี้  ไม่ว่าจะอยู่ที่วัด หรือไม่ไปวัด ก็ทำได้ กาย วาจา ใจได้รับการรักษา การงานนั้นคือการภาวนา เป็นการพัฒนาจิตของเราไปพร้อม ๆ กัน

#1944-1u0203