“…เปรียบเหมือนอายุสังขารสิ้นไปเร็ว ยิ่งกว่าความเร็วของบุรุษ ความเร็วของดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ ความเร็วของเทวดาที่ไปข้างหน้าดวงจันทร์และดวงอาทิตย์เหล่านั้น แม้ฉันใด เพราะเหตุนั้น พวกเธอทั้งหลาย พึงทำการศึกษาอย่างนี้ว่า เราทั้งหลายจะเป็นผู้อยู่ด้วยความไม่ประมาท พวกเธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แล.” พุทธพจน์นี้ไม่ยากเกินจะเข้าใจ เริ่มจากตั้งสติ เมื่อจิตเป็นสมาธิ “ให้เห็นตัวตนของเราด้วยปัญญาว่า ไม่ใช่ตัวตน เห็นด้วยปัญญาว่า ตัวตนไม่ใช่ตัวตนแล้ว จะมีความเบื่อหน่ายคลายกำหนัด ไม่มีสาระไม่มีแก่นสารไม่มีค่าควรที่จะยึดถือ จะปล่อยวางได้”