กกจูปทสูตร อุปมาด้วยเลื่อย เป็นพระสูตรที่ปรารภพระโมลิยผัคคุนะที่คลุกคลีกับภิกษุณีทั้งหลายเกินเวลา ครั้นถูกภิกษุบางรูปติเตียน ท่านได้แสดงความขัดเคือง พระผู้มีพระภาคจึงทรงเรียกมาตักเตือน และให้โอวาทว่า "จิตของเราจักไม่แปรผัน เราจักไม่เปล่งวาจาชั่วหยาบ และจักอนุเคราะห์ด้วยสิ่งที่เป็นประโยชน์อยู่อย่างผู้มีเมตตาจิตไม่มีโทสะ เราจักแผ่เมตตาจิตไปให้บุคคลนั้นอยู่ และเราจักแผ่เมตตาจิตอันไพบูลย์..เป็นมหัคคตะ ไม่มีขอบเขต ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียนไปยังสัตว์โลกทุกหมู่เหล่าอันเป็นอารมณ์ของเมตตาจิตนั้นอยู่" แม้ผู้อื่นจะพูดอย่างไรก็ตาม ทรงให้อุบายระงับความโกรธ คือ หนักแน่นเหมือนแผ่นดิน ว่างเหมือนอากาศ เย็นเหมือนแม่น้ำ อ่อนโยนเหมือนกระสอบหนังแมว และอดกลั้นแม้อวัยวะจะถูกเลื่อย ส่วนวัมมิกสูตร ว่าด้วยปริศนาจอมปลวกนั้น พระผู้มีพระภาคได้ทรงพยากรณ์ปัญหา 15 ข้อของพระกุมารกัสสปะ