พรหมชาลสูตร ตอนจบ พระสูตรนี้นอกจากชื่อ พรหมชาลสูตร (ข่ายแห่งพระสัพพัญญุตญาณอันประเสริฐ)

ยังมีชื่ออื่นอีก ๔ ชื่อคือ อัตถชาลสูตร (ข่ายแห่งประโยชน์), ธัมมชาลสูตร (ข่ายแห่งธรรม), ทิฏฐิชาลสูตร (ข่ายแห่งทิฏฐิ) และสังคามวิชยสูตร (ตำราพิชัยสงคราม)

ที่ผู้ฟังสูตรนี้จบแล้วจะสามารถพิชิต เทวปุตตมาร ขันธมาร มัจจุมาร หรือกิเลสมารได้

ทรงสรุปไว้ว่า ทิฏฐิเหล่านี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ ไม่ใช่ทางให้พ้นทุกข์ได้เลย แต่กลับทำให้ผู้ที่เชื่อถือ เพราะไม่รู้ตามความเป็นจริง
ถูกลัทธิเหล่านี้ ซึ่งเป็นดุจตาข่ายครอบคลุมเอาไว้ต้องประสบทุกข์ เปรียบเหมือนปลาที่ถูกแหครอบคลุมไว้ติดอยู่ในแหนี้ เมื่อผุดขึ้นก็ผุดอยู่ในแหนี้ มิอาจหลุดพ้นไปได้


Tstamp

[01:58] อสัญญีวาทะ/ เนวสัญญีนาสัญญีวาทะ ๘
[10:58] อุจเฉทวาทะ ๑- ๗
[21:48] ทิฏฐธัมมนิพพานวาทะ๑- ๕ / สรุปทิฏฐธัมมนิพพานวาท
[35:18] ว่าด้วยการบัญญัติอัตตาและโลกเพราะความแส่หา ความดิ้นรนของคนมีตัณหา
[42:35] ว่าด้วยการบัญญัติอัตตาและโลกเพราะผัสสะเป็นเหตุ / ว่าด้วยวัฏฏะที่เจ้าลัทธิตั้งไว้
[50:52] อุปมาเหมือนชาวประมงทอดแห  
[53:08] อุปมาร่างกายเหมือนผลมะม่วง