อปริหานิยธรรม” คือ ธรรมะอันเป็นที่ตั้งแห่งความไม่เสื่อม ซึ่งจะนำมาซึ่งความเจริญเพียงฝ่ายเดียว หลักธรรมนี้มีหลายนัยยะ

นัยยะแรกมี 7 ประการ ได้แก่ 1) หมั่นประชุมกันเนืองนิตย์ 2) พร้อมเพรียงกันประชุม 3) ไม่ล้มล้างสิ่งที่พระพุทธเจ้าบัญญัติ   4) เคารพภิกษุผู้ใหญ่ 5) ไม่ตกอยู่ในอำนาจตัณหา 6) ยินดีในเสนาสนะป่า 7) ตั้งสติระลึกถึงเพื่อนพรหมจารี

นัยยะอื่น ๆ ที่นำไปสู่ความเจริญและป้องกันความเสื่อม ได้แก่

·       คุณธรรมในตน 7 ประการ: เช่น ไม่ยินดีการคุย, ไม่ปรารถนาลามก, ไม่คบมิตรชั่ว

·       อริยทรัพย์ 7: เช่น ศรัทธา, หิริ, โอตตัปปะ, สติ, ปัญญา

·       โพชฌงค์ 7: เช่น สติ, วิริยะ, สมาธิ, อุเบกขา

·       สัญญา 7: เช่น อนิจจสัญญา, อนัตตสัญญา, อสุภสัญญา

·       สาราณียธรรม 6

หากรักษาธรรมเหล่านี้ไว้ได้ ความเสื่อมจะไม่ปรากฏขึ้นเลย แต่จะมีความเจริญรุ่งเรืองเท่านั้น


Timestamp

[00:19] ปฏิบัติภาวนา เจริญอุเบกขา
[05:17] อปริหานิยธรรม : ธรรมะอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเสื่อม
[15:38] หมั่นประชุมกันเนืองนิตย์
[15:55] พร้อมเพรียงกันประชุม
[23:20] ศึกษาและไม่ล้มล้างสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้
[36:11] เคารพภิกษุผู้เป็นสังฆบิดร เป็นสังฆปริณายก
[39:16] ไม่ลุอำนาจตัณหาคือความอยากที่เกิดขึ้น
[42:57] ยินดีในเสนาสนะป่า
[46:14] ตั้งสติระลึก ให้เพื่อนพรหมจารี ผู้มีศีลงาม อยู่ผาสุก