บทสวด สาราณียะธัมมะสูตตัง  เป็นบทที่กล่าวถึงธรรมอันเป็นไปเพื่อความระลึกถึงกันและกัน คือธรรมแห่งการสร้างความสามัคคี เป็นบทสวดที่มาจากพระสูตรที่พระภิกษุจะมักสวดกันในวันเข้าพรรษา บทสวดนี้พระพุทธเจ้าได้ตรัสกับภิกษุไว้ที่เมืองสาวัตถี ณ วัดเชตวัน โดยกล่าวถึงธรรม  6 ประการ ที่เมื่อนำไปปฏิบัติแล้วจะเป็นธรรมเครื่องก่อให้เกิดอานิสงส์ 7 ประการ คือ   1.สาราณียา (ระลึกถึงกัน) 2.ปิยะกะระณา (เป็นเครื่องกระทำให้เป็นที่รักกัน)  3.คะรุกะระณา (เป็นที่เคารพซึ่งกันและกัน) 4.สังคะหายะ (เป็นไปเพื่อ ความสงเคราะห์ เอื้อเฟื้อ เกื้อกูล)  5.อะวิวาทายะ (ไม่วิวาทกัน)  6.สามัคคิยา (เกิดความพร้อมเพรียงกัน)  7.เอกีภาวายะ(ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน) โดยองค์ประกอบของสาราณียธรรม 6 ประการที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสถึงคือ 1.เมตตาทางกายทั้งต่อหน้าและลับหลัง 2.เมตตาทางวาจาทั้งต่อหน้าและลับหลัง 3.เมตตาทางใจทั้งต่อหน้าและลับหลัง 4.การแบ่งปันลาภที่ได้มาโดยธรรม 5.มีศีลเสมอกัน ศีลไม่ทะลุไม่ด่างพร้อย 6.มีทิฏฐิอันประเสริฐ คือรู้เจาะจงในอริยสัจ 4